Page 642 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Proza)
P. 642
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
– Başını dimdik tut, dostum, evdә oturmaqdan bir şey çıxmaz, – dedi, –
sabah saat 10:00-da süngü kimi işdә hazır olursan, oldu?
– Oldu, Paşa, – dedim.
– Danışdıq! Sabah sәni siçovulları mәhv etmәyin yeganә vә әvәzsiz
üsuluyla tanış edәcәyәm. Gecikmә!…
Bir müddәt Pavelin arxasınca baxdım. Redaksiyada onu adamayo-
vuşmaz hesab edirdilәr. Bu, bәlkә dә, belәydi, amma, nәdәnsә, mehrini
mәnә salmışdı vә bunun nәdәnini heç cür kәsdirә bilmirdim. Sözün düzü,
mәn ruslardan o qәdәr dә xoşlanan adam deyilәm, ancaq Pavelә mәxsusi
bir rәğbәtim vardı. Bәlkә dә, elә adamayovuşmaz olduğuna görә, ya başqa
sәbәbә, bilmirәm.
***
642 Sәhәrisi gün işdә böyük bir canlanma olduğunu gördüm. Hamı
siçovulların evlәrә daraşmasından danışırdı. Hәtta hәmişә tәmkinli görünәn
redaktorumuz da “o… bu dәhşәtdir, dәhşәt, görünmәmiş işdir” deyә bu
otaqdan vurub o birisindәn çıxır, hәr kәsi siçovullar barәdә söhbәtә çәkmәyә
çalışırdı. Onun sifәtindә qayğıdan vә özünün dediyi kimi, dәhşәtdәn daha
çox tәntәnәli bir ifadә hәkk olunmuşdu. Elә bil şәhәrә namәlum uçan obyekt
qonub. Özü dә bir yox, bir neçә NUO. O, belә bir tarixi mәqamı yaxaladığı
üçün özünü göyün yeddinci qatında hiss edirdi. Onu başa düşmәk çәtin de-
yildi. İllәr uzunu heç nә baş vermәyәn şәhәrdә siçovulların nizamlı yürüşünә
şahid olmaq elә NUO-nu görmәyә bәrabәr bir işdi. Mәni görcәk o, az qala
pişvaz elәyirmiş kimi qabağıma yüyürdü:
– Ooo, Edik! Görürsәn dә, nәlәr baş verir! Gәl görüm, gәl, – әlilә çiyni-
mi qucaqlayaraq öz kabinetinә doğru yönәltdi, – heç ömründә bu qәdәr
siçovul görmüşdün?
Mәnim onun tiradasını dinlәmәyә halım yox idi, odur ki:
– Niyә görmәmişdim, görmüşdüm, – dedim.
– Doğrudan? Harda? – O, tәәccüblә üzümә dikildi.
– Mәgәr biz siçovullar şәhәrindә yaşamırıq?
O, içini çәkә-çәkә güldü:
– Düzdür, yaşayırıq, amma söhbәt әsl siçovullardan gedir.
– Hәlә bilmәk olmaz, әsl siçovul hansıdır, yalançı siçovul hansı.
Redaktor ayağını saxlayıb çiynimi buraxdı. Deyәsәn, qırımımı görüb
mәni öz kabinetinә aparmaq fikrindәn vaz keçmişdi. Әvәzindә o:
– Sabahkı nömrә uçun son hadisәlәr barәdә sәndәn material gözlә-
yirәm – deyә tәlәbkaranә bir tәrzdә elan etdi vә öz yoluna tәklikdә davam
etdi.
– Başını dimdik tut, dostum, evdә oturmaqdan bir şey çıxmaz, – dedi, –
sabah saat 10:00-da süngü kimi işdә hazır olursan, oldu?
– Oldu, Paşa, – dedim.
– Danışdıq! Sabah sәni siçovulları mәhv etmәyin yeganә vә әvәzsiz
üsuluyla tanış edәcәyәm. Gecikmә!…
Bir müddәt Pavelin arxasınca baxdım. Redaksiyada onu adamayo-
vuşmaz hesab edirdilәr. Bu, bәlkә dә, belәydi, amma, nәdәnsә, mehrini
mәnә salmışdı vә bunun nәdәnini heç cür kәsdirә bilmirdim. Sözün düzü,
mәn ruslardan o qәdәr dә xoşlanan adam deyilәm, ancaq Pavelә mәxsusi
bir rәğbәtim vardı. Bәlkә dә, elә adamayovuşmaz olduğuna görә, ya başqa
sәbәbә, bilmirәm.
***
642 Sәhәrisi gün işdә böyük bir canlanma olduğunu gördüm. Hamı
siçovulların evlәrә daraşmasından danışırdı. Hәtta hәmişә tәmkinli görünәn
redaktorumuz da “o… bu dәhşәtdir, dәhşәt, görünmәmiş işdir” deyә bu
otaqdan vurub o birisindәn çıxır, hәr kәsi siçovullar barәdә söhbәtә çәkmәyә
çalışırdı. Onun sifәtindә qayğıdan vә özünün dediyi kimi, dәhşәtdәn daha
çox tәntәnәli bir ifadә hәkk olunmuşdu. Elә bil şәhәrә namәlum uçan obyekt
qonub. Özü dә bir yox, bir neçә NUO. O, belә bir tarixi mәqamı yaxaladığı
üçün özünü göyün yeddinci qatında hiss edirdi. Onu başa düşmәk çәtin de-
yildi. İllәr uzunu heç nә baş vermәyәn şәhәrdә siçovulların nizamlı yürüşünә
şahid olmaq elә NUO-nu görmәyә bәrabәr bir işdi. Mәni görcәk o, az qala
pişvaz elәyirmiş kimi qabağıma yüyürdü:
– Ooo, Edik! Görürsәn dә, nәlәr baş verir! Gәl görüm, gәl, – әlilә çiyni-
mi qucaqlayaraq öz kabinetinә doğru yönәltdi, – heç ömründә bu qәdәr
siçovul görmüşdün?
Mәnim onun tiradasını dinlәmәyә halım yox idi, odur ki:
– Niyә görmәmişdim, görmüşdüm, – dedim.
– Doğrudan? Harda? – O, tәәccüblә üzümә dikildi.
– Mәgәr biz siçovullar şәhәrindә yaşamırıq?
O, içini çәkә-çәkә güldü:
– Düzdür, yaşayırıq, amma söhbәt әsl siçovullardan gedir.
– Hәlә bilmәk olmaz, әsl siçovul hansıdır, yalançı siçovul hansı.
Redaktor ayağını saxlayıb çiynimi buraxdı. Deyәsәn, qırımımı görüb
mәni öz kabinetinә aparmaq fikrindәn vaz keçmişdi. Әvәzindә o:
– Sabahkı nömrә uçun son hadisәlәr barәdә sәndәn material gözlә-
yirәm – deyә tәlәbkaranә bir tәrzdә elan etdi vә öz yoluna tәklikdә davam
etdi.
