Page 559 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Proza)

ay Budaqlû

Onun ötәri coşqunluğunu ola bilmәzdi ki, arvadı hiss elәmәsin, heç ol- 559
masa yataqda hiss elәmәmiş olmazdı. İntәhası, yәqin, gümanı başqa şeyә
gәlmirdi, bunu hәmin günün xoş havasından, ya bişirdiyi dadlı yemәkdәn
görürdü.

Kefi pis olanda, hәmişә çalışırdı yaxşı geyinsin. Üzünü qırxırdı,
әtirlәnirdi, dodaqlarına tәbәssüm qondururdu. Gülümsәmәyi gözәl bacarırdı.
Bәzәn heç danışmırdı da, elә gülümsәyirdi. Evdә, işdә, yolda. Hamı da
ondan razı idi. Çünki o hamının zәif yerini bilirdi vә çalışırdı oraya toxun-
masın. Bir dә bilirdi ki, onu daha çox sevә bilәrdilәr. İmkanlı olsaydı, dost-
tanış bir yana, evdә arvad-uşaq başına dolanardı, gәlәndә ayağa durardılar,
ayaqqablarını çıxarardılar, pencәyini tutardılar, qılığına girәrdilәr.

O, bu sevginin işığını bәzәn uşaqlarının üzündә görürdü. Vә hәmişә
belә olmadığına darılmırdı. Çünki bu, çox tәbii idi. Bunları başa düşüb
darılmadığı üçün hәtta gizlicә özünә hörmәt elәyirdi.

Arvadı pişiklәri xoşlayırdı, ona görә o, hәrdәn pişik olurdu.