Page 381 - Sela
P. 381
Art-kafe
– Baldızımın qonaq elәdiyi balıq, deyәsәn, mәni xarab
elәyib: bütün axşamı gәyirmişәm.
– Yәqin, köhnә olub. Niyә işlәtmә dәrmanı içmirsәn?
– İşlәtmә dәrmanı, mәn? Elә yaxşı şeydisә, özünüz için!
– Yox, mәnә lazım deyil, sağ olun. Mәn iylәnmiş balıq
yemәmişәm.
Əyalәtdәn gәlәn gәnclәr Art-kafedәki әtli-canlı xanımlara
heç nәdәn “sәn” deyә müraciәt etmirlәr. Əyalәtdәn gәlәn
gәnclәr xanımların sanballı çәkisinә hörmәtlә yanaşırlar.
Qonşu stoldakı nә pis, nә hәddәn artıq yaxşı geyinmiş
cәnablar poeziyadan danışırlar.
– Çox tәәssüflәnirәm, ancaq sәnә üç duro verә bilmәyәcә-
yәm. Bir duro istәyirsәn?
– Əlac nәdi.
Bir duro alana, daha doğrusu, dilәnәn cәnaba bir yığın
pul – şairlәr müsabiqәsindәn mükafat borcludular. İndicә
bir duro alan adam böyük etibar sahibidi.
– La Korunyada mükafat aldın?
– Ax, La Korunyanın yayı әlә düşmәz! Tәbәssümlәr şә-
hәri!
Ağır-astagәl sükut mәlәyi mәrmәr stolların üstüylә
uçub, tavana qәdәr qalxır, mәtbәxin qapısında yoxa çıxır.
Mәdәsindәki balığı sinirmәk üçün Esmeraldino bir
qәdәh şartrez içmәlidi. Şartrezi içәri ötürәndәn sonra
Esmeraldino mütlәq deyәcәkdi:
– Əla likördü!
Əyalәtdәn gәlәn gәnc isә düşünәcәkdi: “Bәs necә, o elә
әla da olmalıdı!”
Esmeraldino qoynunu eşәlәyib kağız çıxarır, qonşu
stoldakı cәnabın verdiyi karandaşla bir-iki söz yazır.
Esmeraldino karandaşı sonra öz yuvasına qaytarır.
– Sizә qәhvә gәtirim?
381
– Baldızımın qonaq elәdiyi balıq, deyәsәn, mәni xarab
elәyib: bütün axşamı gәyirmişәm.
– Yәqin, köhnә olub. Niyә işlәtmә dәrmanı içmirsәn?
– İşlәtmә dәrmanı, mәn? Elә yaxşı şeydisә, özünüz için!
– Yox, mәnә lazım deyil, sağ olun. Mәn iylәnmiş balıq
yemәmişәm.
Əyalәtdәn gәlәn gәnclәr Art-kafedәki әtli-canlı xanımlara
heç nәdәn “sәn” deyә müraciәt etmirlәr. Əyalәtdәn gәlәn
gәnclәr xanımların sanballı çәkisinә hörmәtlә yanaşırlar.
Qonşu stoldakı nә pis, nә hәddәn artıq yaxşı geyinmiş
cәnablar poeziyadan danışırlar.
– Çox tәәssüflәnirәm, ancaq sәnә üç duro verә bilmәyәcә-
yәm. Bir duro istәyirsәn?
– Əlac nәdi.
Bir duro alana, daha doğrusu, dilәnәn cәnaba bir yığın
pul – şairlәr müsabiqәsindәn mükafat borcludular. İndicә
bir duro alan adam böyük etibar sahibidi.
– La Korunyada mükafat aldın?
– Ax, La Korunyanın yayı әlә düşmәz! Tәbәssümlәr şә-
hәri!
Ağır-astagәl sükut mәlәyi mәrmәr stolların üstüylә
uçub, tavana qәdәr qalxır, mәtbәxin qapısında yoxa çıxır.
Mәdәsindәki balığı sinirmәk üçün Esmeraldino bir
qәdәh şartrez içmәlidi. Şartrezi içәri ötürәndәn sonra
Esmeraldino mütlәq deyәcәkdi:
– Əla likördü!
Əyalәtdәn gәlәn gәnc isә düşünәcәkdi: “Bәs necә, o elә
әla da olmalıdı!”
Esmeraldino qoynunu eşәlәyib kağız çıxarır, qonşu
stoldakı cәnabın verdiyi karandaşla bir-iki söz yazır.
Esmeraldino karandaşı sonra öz yuvasına qaytarır.
– Sizә qәhvә gәtirim?
381
