Page 382 - Sela
P. 382
İLO XOSE SELA
– Hә, südlü qәhvә.
Əl-ayağı titrәyәn, sidiyini saxlaya bilmәyәn, rahibә qızı,
taxma dişlәri olan qoca “Metropalitano” stadionunun
azerkeşlәrinә oxşayan şairlәr dәstәsindә daha oturmur.
Biçarә çoxdan ümumi qәbirdә uyuyur vә onun eşitmәk
istәmәdiyi suallardan dostların yayınmağına artıq ehtiyac
yoxdu. Ölüm – bu yerdә bizdәn asılı heç nә yoxdu! –
güzәşt elәmir. Bәdbәxtlik gәldisә – qapını aç.
Xidmәtçi telefona çağırır:
– Don Xuan de Roke!
“Don Xuan de Roke!” qışqırığı Art-kafedәki bütün
zövqsüzlüklәrә vә xırda sevinclәrә teatrdakı dekor kimi
fon verir.
– Xuan, sәni telefona çağırırlar.
– Gәlirәm.
Ayaqlarından tutub başı vә içalatıyla birlikdә hәzm-
rabedәn keçirmәk istәdiyin qızardılmış quşa oxşayan
müştәrilәr artıq yoxdu.
– Ofisiant, daha ağ çaxır lazım deyil.
Artıq heç kim naftalin, yaddan çıxan sakvoyaj,
xәstәxananın qәbul otağı, işdәn çıxarılmış müәllimә,
çeynәnmiş çörәk, fahişәxana, xeyriyyә cәmiyyәtindәki
pissuar, çiy ciyәr, qәssab әli qoxuyan lәtifәlәr danışmır.
Belә dә cansıxıcılıq olar?!
– Mümkünsә, bir az sodalı su gәtirin.
Şairlәr “bir az sodalı su” istәyәndә, “mümkünsә” sözünü
hәmişә әlavә elәyirlәr. Nәzakәtli xahiş hәvәslә yerinә
yetirilir.
Əyalәtdәn gәlәn gәnc qaz qovuqcuqlarını udaraq, sodalı
su içә-içә gözlәrini Esmeraldinanın qollarından çәkmir.
– Bax, bu qoldu! Başa düşmürәm, niyә heç kim onlara
baxmır.
382
– Hә, südlü qәhvә.
Əl-ayağı titrәyәn, sidiyini saxlaya bilmәyәn, rahibә qızı,
taxma dişlәri olan qoca “Metropalitano” stadionunun
azerkeşlәrinә oxşayan şairlәr dәstәsindә daha oturmur.
Biçarә çoxdan ümumi qәbirdә uyuyur vә onun eşitmәk
istәmәdiyi suallardan dostların yayınmağına artıq ehtiyac
yoxdu. Ölüm – bu yerdә bizdәn asılı heç nә yoxdu! –
güzәşt elәmir. Bәdbәxtlik gәldisә – qapını aç.
Xidmәtçi telefona çağırır:
– Don Xuan de Roke!
“Don Xuan de Roke!” qışqırığı Art-kafedәki bütün
zövqsüzlüklәrә vә xırda sevinclәrә teatrdakı dekor kimi
fon verir.
– Xuan, sәni telefona çağırırlar.
– Gәlirәm.
Ayaqlarından tutub başı vә içalatıyla birlikdә hәzm-
rabedәn keçirmәk istәdiyin qızardılmış quşa oxşayan
müştәrilәr artıq yoxdu.
– Ofisiant, daha ağ çaxır lazım deyil.
Artıq heç kim naftalin, yaddan çıxan sakvoyaj,
xәstәxananın qәbul otağı, işdәn çıxarılmış müәllimә,
çeynәnmiş çörәk, fahişәxana, xeyriyyә cәmiyyәtindәki
pissuar, çiy ciyәr, qәssab әli qoxuyan lәtifәlәr danışmır.
Belә dә cansıxıcılıq olar?!
– Mümkünsә, bir az sodalı su gәtirin.
Şairlәr “bir az sodalı su” istәyәndә, “mümkünsә” sözünü
hәmişә әlavә elәyirlәr. Nәzakәtli xahiş hәvәslә yerinә
yetirilir.
Əyalәtdәn gәlәn gәnc qaz qovuqcuqlarını udaraq, sodalı
su içә-içә gözlәrini Esmeraldinanın qollarından çәkmir.
– Bax, bu qoldu! Başa düşmürәm, niyә heç kim onlara
baxmır.
382
