Page 385 - Sela
P. 385
Art-kafe
EPİLOQ
Rosaura vә Pakito özlәrini artıq Art-kafenin, demәk
olar, şәriki hiss elәyirdilәr: hәrdәn sahibә hәtta dünyadakı
hadisәlәr barәdә onların fikrini soruşurdu.
– Atom bombası haqqında nә danışırlar, don Kandido?
Fikirlәşirsiniz, hәyәcanlanmağa dәymәz?
– Əlbәttә, senyora, bütün bunlar boş şayiәlәrdi!
Art-kafenin sahibәsi ona “don Kandido” deyә müraciәt
elәyәndә, Xulito kollecdәki әn yaxşı şagird kimi özünü
dartırdı.
– Əlbәttә, senyora, adamlar sadәcә boşboğazlıq elәmәyi
xoşlayırlar!
– Allah sәsinizi eşitsin, don Kandido...
– Əhәmiyyәtsiz şeylәrdi, senyora, narahat olmayın.
Bir sәhәr Art-kafenin sahibi Estbandan soruşdu:
– Don Kandido, dostunuz don Mamedә nә olub, niyә
gözә dәymir? Xәstәdi?
Enrike Kosentayna-i-Prats cavab axtararaq boğazını
arıtladı.
– Yox, xәstә deyil.... Barselonadadı, ondan axırıncı xәbәr
Barselonadan gәlib. Yazırdı ki, özünü yaxşı hiss elәyir, sizә
dә salam yollayır. Axır vaxtlar yaddaşım lap korlanıb!
Art-kafenin sahibәsinin üzü güldü.
– Çox sağ olun, don Kandido. Ona mәktub yazanda,
salamımı çatdırın. Yazıq don Mamed, mülayim, nәzakәtli
adamdı! Bәdbәxt ölüb-elәsә, inanın, çox heyifsilәnәrәm.
İsidro Xil Siruelo gülümsәmәyә çalışdı. Rosaurita ona
heyran olurdu vә belә anlarda onu daha çox sevirdi.
– Böyük insandı, hәqiqәtәn, böyükdü!
Kankalbus Art-kafenin sahibәsinә müraciәt elәdi.
– Yox, ağlınıza belә şeylәr gәtirmәyin! Don Mamed
hәlә yaşayacaq...
385
EPİLOQ
Rosaura vә Pakito özlәrini artıq Art-kafenin, demәk
olar, şәriki hiss elәyirdilәr: hәrdәn sahibә hәtta dünyadakı
hadisәlәr barәdә onların fikrini soruşurdu.
– Atom bombası haqqında nә danışırlar, don Kandido?
Fikirlәşirsiniz, hәyәcanlanmağa dәymәz?
– Əlbәttә, senyora, bütün bunlar boş şayiәlәrdi!
Art-kafenin sahibәsi ona “don Kandido” deyә müraciәt
elәyәndә, Xulito kollecdәki әn yaxşı şagird kimi özünü
dartırdı.
– Əlbәttә, senyora, adamlar sadәcә boşboğazlıq elәmәyi
xoşlayırlar!
– Allah sәsinizi eşitsin, don Kandido...
– Əhәmiyyәtsiz şeylәrdi, senyora, narahat olmayın.
Bir sәhәr Art-kafenin sahibi Estbandan soruşdu:
– Don Kandido, dostunuz don Mamedә nә olub, niyә
gözә dәymir? Xәstәdi?
Enrike Kosentayna-i-Prats cavab axtararaq boğazını
arıtladı.
– Yox, xәstә deyil.... Barselonadadı, ondan axırıncı xәbәr
Barselonadan gәlib. Yazırdı ki, özünü yaxşı hiss elәyir, sizә
dә salam yollayır. Axır vaxtlar yaddaşım lap korlanıb!
Art-kafenin sahibәsinin üzü güldü.
– Çox sağ olun, don Kandido. Ona mәktub yazanda,
salamımı çatdırın. Yazıq don Mamed, mülayim, nәzakәtli
adamdı! Bәdbәxt ölüb-elәsә, inanın, çox heyifsilәnәrәm.
İsidro Xil Siruelo gülümsәmәyә çalışdı. Rosaurita ona
heyran olurdu vә belә anlarda onu daha çox sevirdi.
– Böyük insandı, hәqiqәtәn, böyükdü!
Kankalbus Art-kafenin sahibәsinә müraciәt elәdi.
– Yox, ağlınıza belә şeylәr gәtirmәyin! Don Mamed
hәlә yaşayacaq...
385
