Page 370 - Sela
P. 370
İLO XOSE SELA
– Manolo, yenә qәhvә gәtir.
Elә bu iş üçün burada dayanmış Manolo cavab verdi:
– Bu saat, don Sirilo, biz elә buna görә buradayıq!
Sirilo әyalәtdәn gәlәn gәncә zillәndi; gәnc ona baxırdı.
Əyalәtdәn gәlәn gәncin gözlәri әn adi – qonur idi.
– Don Serafinin sifariş etdiyi romanın qonorarını alanda,
sәni treskadan hazırlanan kotletә qonaq elәyәcәyәm.
Əyalәtdәn gәlәn gәnc özünü dartıb, xәlvәtcә hülqumuna
toxundu.
– Sağ ol.
– Buyuracaqsan. Bunu böyük mәmnuniyyәtlә edәcәyәm...
VII
Əyalәtdәn Madriddә öz zәfәri uğrunda vuruşmağa
gәlәn, adı hәmçinin Kandido Kalsado Bustos, Kankalbus,
Pakito, Xulito olan istedadlı gәnc İsidro Xil Siruelo piyәridәn
zavodun, yeyinti malları vә yüksәk keyfiyyәtli müstәmlәkә
malları dükanının keçmiş sahibi kommersant don Leonsio
Kiros Rodrigesin dul arvadı, tәqaüdçü Rosaurita Ruis de
Lasaro ilә eşqbazlıq elәyir. Kuzina Renata özündәn çıxmışdı.
– Əzizim, axı sәnә nә dәxli?
– Necә yәni nә dәxli, kuzenim deyilsәn?
Art-kafedә İsidro vә Rosauritanın mәhәbbәti heç kimi
narahat elәmir.
– Hәkim ona cinsi әlaqәdә olmağı tapşırıb, yoxsa qalxan-
vari vәzisi şişәcәk.
– Mәncә, o, düz elәyir. Əsas mәsәlә sağlamlıqdı.
İsidro Xil Siruelo kafirin xidmәtçisinә oxşayan saqqallı
rәssamın bağışladığı akvareli Rosauritaya bağışlamışdı. Bu
rәssam hәrdәn kafeyә gәlir, qarşısına çıxan ilk müştәridәn
duro istәyirdi.
– Xoşuna gәlir?
– Çox xoşuma gәlir, mәnim gözәlim.
370
– Manolo, yenә qәhvә gәtir.
Elә bu iş üçün burada dayanmış Manolo cavab verdi:
– Bu saat, don Sirilo, biz elә buna görә buradayıq!
Sirilo әyalәtdәn gәlәn gәncә zillәndi; gәnc ona baxırdı.
Əyalәtdәn gәlәn gәncin gözlәri әn adi – qonur idi.
– Don Serafinin sifariş etdiyi romanın qonorarını alanda,
sәni treskadan hazırlanan kotletә qonaq elәyәcәyәm.
Əyalәtdәn gәlәn gәnc özünü dartıb, xәlvәtcә hülqumuna
toxundu.
– Sağ ol.
– Buyuracaqsan. Bunu böyük mәmnuniyyәtlә edәcәyәm...
VII
Əyalәtdәn Madriddә öz zәfәri uğrunda vuruşmağa
gәlәn, adı hәmçinin Kandido Kalsado Bustos, Kankalbus,
Pakito, Xulito olan istedadlı gәnc İsidro Xil Siruelo piyәridәn
zavodun, yeyinti malları vә yüksәk keyfiyyәtli müstәmlәkә
malları dükanının keçmiş sahibi kommersant don Leonsio
Kiros Rodrigesin dul arvadı, tәqaüdçü Rosaurita Ruis de
Lasaro ilә eşqbazlıq elәyir. Kuzina Renata özündәn çıxmışdı.
– Əzizim, axı sәnә nә dәxli?
– Necә yәni nә dәxli, kuzenim deyilsәn?
Art-kafedә İsidro vә Rosauritanın mәhәbbәti heç kimi
narahat elәmir.
– Hәkim ona cinsi әlaqәdә olmağı tapşırıb, yoxsa qalxan-
vari vәzisi şişәcәk.
– Mәncә, o, düz elәyir. Əsas mәsәlә sağlamlıqdı.
İsidro Xil Siruelo kafirin xidmәtçisinә oxşayan saqqallı
rәssamın bağışladığı akvareli Rosauritaya bağışlamışdı. Bu
rәssam hәrdәn kafeyә gәlir, qarşısına çıxan ilk müştәridәn
duro istәyirdi.
– Xoşuna gәlir?
– Çox xoşuma gәlir, mәnim gözәlim.
370
