Page 266 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 266

Görcö nÿsri antologiyası

               Әllәrini paltosunun ciblәrinә qoyub gedir... Hәr şeyә
               uyğunlaşdırılmış beynindәn hansı fikirlәr keçdiyini bilirәm: o,
               bu dәqiqә hәm tabutdakı ölü, hәm dә ölü yiyәsidir... Hәm dә
               onların tezliklә rәhmәtә gedәni yuxuda görmüş kimi,
               xatırlayacaqlarını da fikirlәşir...
                    Of! Bu insanlar... Cüt-cüt, ya da tәk-tәk addımlayanlar...
               Elә bil onlar tәrәfindәn talan edilmiş gәmi – yelkәni dolaşmış,
               doru laxlamış gәmiyәm. Dәniz mәni silkәlәyib taxtalarımı
               dağıdır; kompas әqrәbinin bir-birinә qaynaq edilmiş iki ucu
               da  dәnizaltı istiqamәti göstәrir.  Yәqin, tezliklә batacaq,
               özümlә dәnizin altına dalğaların mәnә bәxşişi – balıqqulağının
               incilәrini dә götürәcәyәm...


                                        ***
                   Hisslәrim edam kötüyünün üstündә bir-birinin başını
               kәsirdilәr, balta isә, fikrimcә, iradәm idi...
                   Küçәnin o biri tәrәfindә, buz bağlamış pәncәrәnin altında
               bir quş çırpındı, üzümә baxıb qanadlarını yellәdi, qәfildәn öz-
               özümü inandırdım ki, mәnә dә kiminsә ehtiyacı var, mәni dә
               kimsә gözlәyir...
                   “Tez, tez... Gecikirәm...”
                    Güzgünün qabağına cumub saçlarımı daradım, üz-
               gözümә әnlik-kirşan çәkdim.
                   “Nәyә oxşayıram... Dırnaqlarıma bax... Tez, tez, gecikәcә -
               yәm, mәni gözlәyir...”
                   Vaxt itirmәdәn küçәyә qaçır, beynimdә min cür plan qu-
               ruram. “Onunla necә görüşüm... aman Allah, birdәn çıxıb
        266    gedәr”...
                   Manikür salonunda növbәdir... Növbәm  çatır.
                   – Bu gün çox gözәl görünmәliyәm, –  manikürçü qadına
               deyirәm.
                   – Sevgilinizin yanında, ya  müәyyәn bir  tәdbirdә?
                   Gülümsәyirәm. Yalan demirәm ki... mәni, doğrudan da,
               gözlәyir, kaş gecikmәyim...
                   Stulda otururam. Saata baxıram: “Birdәn çıxıb gedәr!”
   261   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271