Page 238 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 238

Görcö nÿsri antologiyası

                   – Çox yaxşı, bәlkә, mәn dә nә vaxtsa sәni sevdim. – O,
               ehmalca Teranqini qıdıqladı.
                   Oğlanı әsәbi gülmәk tutdu. Aşağıdan yenә sәslәr gәldi:
                   – Teranqi! Teranqi! Teranqi!  Harada  itib-batdın,  ey,
               Teranqi!
                   – Lap zәhlә tökdülәr, –  qız narazılıqla pıçıldayıb yenә onu
               qucaqladı. – Yaxşı oğlansan, yaxşı...
                   – Teranqi, hardasan?
                   – Gedim, çağırırlar.
                   – Yaxşı, gedәk, –  qız köks ötürüb cәld geyindi.
                   Pillәlәri enәndә qız bir neçә dәfә oğlanı qucaqlayıb öpdü.
                   – Siz yenә gәlәcәksiniz?
                   – Bilmirәm, mәnim Teranqim, ola bilsin yenә gәldim.
               Bilirsәn, nәyә görә? Mәnә “siz” deyә müraciәt elәdiyinә görә.
               Bax yalnız buna görә.
                   Teranqi Merini taxtda oturtdu. Sonra kimsә onu su
               gәtirmәyә göndәrdi. Qayıdanda özü dә taxtda әylәşdi. Qoxusu
               ilә Meriyә yaxınlaşıb başını sığalladı.
                   – Ey, kimsәn? – namәlum sәs gәldi; elә bil oğlanın üstünә
               su caladılar, geri sıçradı. – Bu qaranlıqda donjuanlıq elәyәn
               kimdi?
                   – Teranqi, saatı bilirsәn?
                   – Bu dәqiqә! – oğlan barmaqlarını saata toxundurdu. –
               Dördә iyirmi dәqiqә qalır.
                   Qәfildәn otaqda gurultu qopdu, hamı ayağa sıçradı. Otağı
               sevinc sәslәri bürüdü. Teranqi başa düşdü ki, işıq yanıb.
                   – Yaxşı, getmәk vaxtıdı, sonra işıq birdәn yenә sönәr.
        238        – Bәs Givini neylәyәk?
                   – Mәn belimә götürәrәm, – Gelanın sәsi idi. – Oh,
               zәhrimara qalmış necә ağırdı.
                   Bütün otaqların işığını yandırdılar. Cavanların hamısı
               hәyәtә dağılışdı. Teranqi çaşqın halda tәlәsәnlәrin әl-ayağına
               dolaşırdı.
                   – Yaxşı, salamat qal, Teranqi! – kimsә sәslәndi.
                   – Sizi ötürәrәm, –  oğlan dillәndi.
   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243