Page 166 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 166

Görcö nÿsri antologiyası

               bağçaya mәxsus, uşaqların kirli önlüklәrinin tәr vә göz yaşları
               qarışıq qoxusu vardı.
                   Bu cür xatirәlәr içindә gәnc kişi pillәkәnlәri qalxaraq
               şirintәhәr qoxu gәlәn yerә yaxınlaşırdı. Demәk lazımdır ki, as-
               sosiasiyalar qanununun sirli gücü sayәsindә, eyni zamanda
               ağlına başqa şeylәr dә gәldi: arvadının qarnının tәn ortasındakı
               göbәyi, qayınanasının (yeri gәlmişkәn, hәmin uşaq bağçasının
               müdirinin) әtli çәnәsindәki ziyil, bir dә kәndlәrindә yaşayan
               dәli. Kәndlәrindәki dәli әynini soyunaraq (demәk olar ki, lüt-
               üryan bir halda) әlindәki nağaranı taqqıldada-taqqıldada
               gözlәnilmәdәn döngәlәrdә qarşılarına çıxıb gәnc qızların vә
               oğlanların bağrını yarırdı. Beşinci mәrtәbәdә, azacıq aralı
               qalmış qapının yanında kişi dayandı.
                   Qapıda ad yazılmamışdı, ancaq mürәbbәnin iyi dәqiq bu-
               radan gәlirdi. Tab gәtirә bilmәyib zәngin düymәsini basdı.
               Qapıya içәridәn necә yaxınlaşdıqlarını eşitmәdi. Qapı yavaşca
               açıldı vә zahirәn onunla hәmyaşıd bir qadın sәssiz sualla üzünә
               baxdı.
                   Kişi belә bir soyadlı adamın burada yaşayıb-yaşamadığını
               soruşdu.
                   Qadın dinmәyib başını tәrpәtdi... Yәni hә.
                   – Usta çağıran siz idinizmi?
                   Qadın bir an düşünüb yenә dә başı ilә “hә” dedi.
                   “Laldırmı yoxsa?” – kişi düşündü vә özünü itirib ayaq -
               larını qapının ağzına sәrilmiş quru әsgiyә sildi.
                   Ev yiyәsi yenә dә dinmәz durub kәdәrli baxışla ustanın
               ayaqlarının hәrәkәtinә vә әsgidәn qalxan toza baxdı. Kişi
               özünü daha çox itirdi, lakin qadın dәrindәn nәfәs alıb qapının
        166
               ağzından çәkildi. Dinmәdәn qonağı içәri apardı. Otağın işığını
               yandırıb әliylә bir küncә söykәdilmiş televizoru göstәrdi.
                   – İşlәmir. Antennası xarabdır, –  laqeydliklә dedi. Görü -
               nürdü ki, televizorla heç maraqlanmır. Zorla çıxan sәsi titrәk
               vә kәdәrli sәslәnirdi.
                   Kişi çiynindәki çantanı yerә qoyub televizoru qurdu.
               Ekran işıqlandı, lakin göstәrmәdi. Televizoru arxa tәrәfdәn
               yoxladı.
   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171