Page 157 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Nuqzar Øataidze

danışırdı, sonra hәmin hadisәnin şahidi olan sovet babaları
gizlincә öz nәvәlәrinә, onlar da öz uşaqlarına danışacaqdılar.
O, elә hәyәcan vә maraqla danışırdı ki, Sandro daim şaqqıl -
dayan qılıncların vә guruldayan topların sәsini eşidirdi.
Axırda Karanqozaşvili keçmiş bir әhvalatı – Ağa Mәhәm -
mәd xanın Tiflisә hücumu vaxtı baş vermişdi – yada saldı,
heyrәtlәnmiş Sandro Tabori dağının әtәyindә şiddәtli hücum
elәyәn qızılbaşların dövrәyә aldığı topçular dәstәsini çox aydın
gördü. Döyüşçülәrinә müraciәt elәyәn mayor Quramişvilinin 1
sәsini eşitdi: “Qardaşlar, gürcülәr, döyüşdә bizi aşkar ölüm
gözlәyir, amma düşmәnin mәrhәmәtinә dә bel bağlaya bilәrik.
Nәyi seçirsiniz, şәrәfli ölümü, yoxsa biabırçı ölümü?”
Sandro sәndәlәdi, qliserinә oxşar sürüşkәn mayeyә batdı,
get-gedә balacalaşdı, yoxa çıxmaq әrәfәsindә gözucu hәmin
topçularla birgә yerә çökdüyünü, üç barmağıyla bir çimdik
torpaq götürüb yediyini gördü.
Xeyli müddәtdәn sonra özünә gәldi. Tör-töküntülü süfrәyә
baxa-baxa oturmuşdu. Gözlәri qarşısında döyüş mәnzәrәsi
canlanır, güllә vә mәrmi gurultusu eşidirdi.
Özü Qocori döyüşündә yaralanmışdı. Yarası ağır deyildi –
güllә dizindәn yuxarını deşmişdi, – amma çoxlu qan itirmişdi,
Vaniçka Qoquadze olmasaydı, Allah bilir, başına nәlәr gәlәrdi.
Vaniçka onu döyüş meydanından çıxarıb, sanitarlara –
icazәsiz-filansız, gizlincә evdәn qaçıb cәbhәyә könüllü gәlmiş
tiflisli qızlara tәhvil verdi.
Sonra müalicәni evindә almağa başladı, Sofi Pavlovna onu
Turmanidze mazı ilә sağaldırdı.
Martın on birindә ayağa qalxa bildi. Dayısı zirzәmidәn 157
babasının gümüşü dәstәkli әsasını gәtirdi, onun kömәyilә
otaqlarda gәzmәyә başladı. Onu evdәn çıxmağa qoymurdular,
Tiflis artıq bolşeviklәrin әlindәydi.
Hәmin axşam Vaniçka gәldi, amma çay içmәkdәn boyun
qaçırdı, elә hey ortada var-gәl elәyirdi.
– Nә olub, Vano, nәdәn narahatsan? – Sandro soruşdu.

1 David Quramişvili – gürcü şairi