Page 152 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

Küçük heç vaxt adam qapmırdı, bunu bacarmırdı, ona görә
dә uşağın ona acığı tutdu.
Utanmış küçüyün tәbibә yazığı gәldi.
Tәbib sonra nә baş verәcәyini itaәtlә gözlәyirdi.
Ağrı dәrhal sakitlәşdi, yara sağaldı.
– Günahkar özümәm, – tәbib dillәnib, әhvalatı olduğu
kimi oğlanın ata-anasına danışdı. – Nә qәdәr baş sındırıram,
dәrk elәmirәm: necә olur ki, balaca bir küçüyün toxunması
adamları sağaldır?
– Bizә dә aydın deyil, – uşağın ata-anası çiyinlәrini
çәkdilәr.
– Bәlkә, oğlunuz bilir? – tәbib uşağa sarı döndü, amma o,
artıq küçüklә birgә hәyәtdә qaçırdı.
– Uşaq haradan bilsin?!
Bu hadisәdәn bütün şәhәr xәbәr tutdu, camaat başa düşdü
ki, döymәklә heç kәsi ağıllandırmaq, pisi yaxşı elәmәk müm -
kün deyil. Qocalardan biri isә zarafatyana dedi: “Döymәklә
ağıl artsaydı, gәbәlәrimiz çoxdan uçmağa başlayardı – onları
o ki var, çırpırıq...”
Möcüzәli küçük barәdә şayiә bütün dünyaya yayıldı. Әn
mәşhur alimlәr küçüklә maraqlanmağa başladılar. Böyük bir
salonda dәyirmi masa arxasında yığışıb küçüyü ortaya qoydu-
lar.
Alimlәr Çuqanı uzun-uzadı nәzәrdәn keçirdilәr, bәzilәri
hәtta burnunun üstünә iki eynәk taxdı, amma küçükdә qeyri-
adi heç nә aşkara çıxara bilmәdilәr.
Çuqa lap adi bir küçük idi.
Onda küçüyü ölçdülәr, çәkdilәr, hәr cür tәdqiqat apar -
152
dılar...
Sonra onu yenidәn masanın ortasına qoydular, elmi
mübahisә başlandı. Alimlәr küçük barәdә bütün mәlumatları
geniş, hәrtәrәfli müzakirә elәdilәr. Hәrәsi bir mühakimә
yürüdür, hәrәsi bir ehtimal irәli sürürdü.
Çuqa onlara qulaq asdı, asdı, sonra әsnәdi, masanın
üstündәn yerә hoppanıb yarıaçıq qapıdan әkildi – oğlan orada
küçüyü gözlәyirdi.