Page 151 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Quram Petriaøvili

Elә bu vaxt kimsә әlinә toxundu.
Gözlәrini açıb gördü ki, balaca küçük nәm burnunu onun
әlinә sürtür.
“Bu ki möcüzәdir!” – o heyrәtlәndi.
Tez küçüyü tutdu, hürmәsin deyә başını dәsmalla bağlayıb
çantasına soxdu.
Qalxıb şәhәrә qayıtdı.
Arxada isә kimsә küçüyü sәslәyirdi:
– Çuqa, Çuqa, hardasan?
Amma tәbib dönüb baxmadı.
O vaxtdan xәstәlәri asanlıqla sağaldırdı.
Küçüyün burnunu çantadan çıxarmasına imkan verib
xәstәnin әlinә toxundururdu, vәssalam. Xәstәyә elә gәlirdi ki,
әlinә toxunan tәbibdir.
Bax buna görә dә oğlanı sağaltmaqdan boyun qaçırırdı.
İndi onun yanına getmәkdәn dә qorxurdu ki, oğlan yatsa
da, birdәn küçüyünü tanıyar!
Uşağın otağında oyan-buyana boylandı, çarpayının altına,
pәrdәlәrin arxasına, açar yerinә baxdı – birdәn deşikdәn göz
qoyarlar.
Sonra elә çantadaca küçüyün gözlәrini bağlayıb, onun bur-
nunu uşağın әlinә toxundurdu.
Çox qorxduğu әhvalat da elә bu zaman baş verdi.
Küçüyün burnu uşağın әlinә toxunan kimi ayılıb sәslәdi:
“Çuqa! Çuqa!”
Dәrhal da yatağından sıçrayıb qalxdı.
Küçük oğlanın sәsini eşidib tәbibin әlindәn çıxdı.
Oğlan küçüyü qamarladı, gözlәrindәn dәsmalı açıb onu 151
sığalladı.
Uşağın qışqırtısına ata-anası gәldilәr. Onu ayaq üstә,
qucağında küçük görüb tәbibi öpdülәr.
Sonra oğullarını qucaqlayıb, küçüyün haradan çıxdığını
soruşdular.
Tәbib hiss olunmadan aradan çıxmağa çalışdı, amma
küçük oğlanın әlindәn atılıb onun topuğundan yapışdı.
“Oy!” – tәbib ağrıdan qışqırıb, bir ayağı üstә atılıb-düşdü.