Page 133 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 133

Quram Do÷anaøvili

             Zura qızcığazı yellәncәkdә oturtdu.
             – Yellәt.
             Oğlan onu yellәtdi.
             – Bir az da bәrk! –  Malaya qışqırdı.
             – Olmaz!
             – Niyә?
             – Yıxılarsan, Malaya.
             – Yıxılmaram. Di yellәt...
             – Olmaz!
             Malaya küsüb yerә atıldı.
             Evdәn ana çıxdı.
             – Get, ay oğul, hindtoyuqlarını gәtir.
             Oğlan nәsә donqullandı, sonra soruşdu:
             – Hardadırlar?
             – Calada olacaqlar, hara gedirsәn?
             – Kitabı götürәcәyәm.
             – Apar, bala...
             Hindtoyuqlarının ot didişdirdiyi cala balaca çayın yanına -
          can uzanırdı. Çayın o tәrәfi düzәnlik idi. Sonra tikanlı kolla
          örtül müş dağ başlayırdı.
             Oğlan incik halda tanış yerlәrә baxır, dağa tamaşa edir, o
          dağın o biri üzündә nәyin olduğunu bilmirdi.
             Coğrafiya dәrsliyi xәritәlәrlә bәzәdilmişdi. Oğlan kitabı
          vәrәqlәyir, lap balaca hәrflәrlә yazılmış sәtirlәri axtarırdı.
             Bu sәtirlәrdә çox maraqlı şeylәr vardı. O, kitabı oxuyur,
          sәtirlәr arasında iri evlәri, geniş küçәlәri olan nәhәng şәhәrlәri
          görürdü. Sәtirlәr arasında böyük çaylar axır, daim qarlı olan
          zirvәlәr, sıx meşәlәr, igid sәyyahlar görünürdü... Vulkanlardan  133
          qara tüstü çıxırdı. Okeanlarda aysberqlәr üzürdü.  Yaşıl
          cәngәllikdә nәhәng fillәr ağır-ağır gәzişirdilәr. Ölü göllәr
          Günәşin şüaları altında bәrq vururdu. Dәnizin nәfәsi hiss olu -
          nurdu. Әzәmәtli sekvoyya ağacı tәk-tәnha dururdu.
             Oğlan o tәrәfә baxdı.
             Cala balaca çayın yanında qurtarırdı.  O tәrәfdә düzәnlik
          vardı, sonra tikanlı kollarla örtülmüş dağ başlayırdı...
   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138