Page 133 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 133
Quram Do÷anaøvili
Zura qızcığazı yellәncәkdә oturtdu.
– Yellәt.
Oğlan onu yellәtdi.
– Bir az da bәrk! – Malaya qışqırdı.
– Olmaz!
– Niyә?
– Yıxılarsan, Malaya.
– Yıxılmaram. Di yellәt...
– Olmaz!
Malaya küsüb yerә atıldı.
Evdәn ana çıxdı.
– Get, ay oğul, hindtoyuqlarını gәtir.
Oğlan nәsә donqullandı, sonra soruşdu:
– Hardadırlar?
– Calada olacaqlar, hara gedirsәn?
– Kitabı götürәcәyәm.
– Apar, bala...
Hindtoyuqlarının ot didişdirdiyi cala balaca çayın yanına -
can uzanırdı. Çayın o tәrәfi düzәnlik idi. Sonra tikanlı kolla
örtül müş dağ başlayırdı.
Oğlan incik halda tanış yerlәrә baxır, dağa tamaşa edir, o
dağın o biri üzündә nәyin olduğunu bilmirdi.
Coğrafiya dәrsliyi xәritәlәrlә bәzәdilmişdi. Oğlan kitabı
vәrәqlәyir, lap balaca hәrflәrlә yazılmış sәtirlәri axtarırdı.
Bu sәtirlәrdә çox maraqlı şeylәr vardı. O, kitabı oxuyur,
sәtirlәr arasında iri evlәri, geniş küçәlәri olan nәhәng şәhәrlәri
görürdü. Sәtirlәr arasında böyük çaylar axır, daim qarlı olan
zirvәlәr, sıx meşәlәr, igid sәyyahlar görünürdü... Vulkanlardan 133
qara tüstü çıxırdı. Okeanlarda aysberqlәr üzürdü. Yaşıl
cәngәllikdә nәhәng fillәr ağır-ağır gәzişirdilәr. Ölü göllәr
Günәşin şüaları altında bәrq vururdu. Dәnizin nәfәsi hiss olu -
nurdu. Әzәmәtli sekvoyya ağacı tәk-tәnha dururdu.
Oğlan o tәrәfә baxdı.
Cala balaca çayın yanında qurtarırdı. O tәrәfdә düzәnlik
vardı, sonra tikanlı kollarla örtülmüş dağ başlayırdı...