Page 114 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 114

Görcö nÿsri antologiyası

                   “Vaxtdır”, –  Condo düşündü. “Bәlkә, nә qәdәr ki gec
               deyil, qayıdıb gedim?”
                   Condo bu fikirdәn daşınıb, otağa doğru  yönәldi.
                   Açıq pәncәrәdәn içәri hoppananda şalvarı mismara ilişib
               cırıldı. Condo buna heç fikir dә vermәdi. Divardan patrondaşı
               vә tüfәngi götürdü. Pәncәrәdәn çıxmaq istәyәndә arabanın
               cırıltısını eşitdi.
                   – Ho, hoo! – Evtixi Darçianini sәsindәn tanıdı. Qorxuya
               düşmüş Condo divara qısıldı.
                   “Kelebşi baba gәlib mәni burada görsә, işim bitdi. Buradan
               lәnәtә gәlmiş taxıl anbarı da görünmür”.
                   Araba yavaş-yavaş pәncәrәnin qarşısından keçib, çәpәr -
               lәrin arasında gözdәn itdi. Condo ehtiyatla başını pәncәrәdәn
               çıxarıb,  hәyәti gözdәn keçirdi. Qoca heç yerdә görünmürdü.
               Tez pәncәrәdәn  hoppandı. Hasara doğru qaçıb qarğıdalı
               sahәsindә gizlәndi.
                   Qaçan Condo arxada  taxıl anbarının qapısının  cırıltısını
               eşidirdi.
                   “Taxıl  anbarından  evә qәdәr  altmış addım olar,” –  Cond o
               düşündü.  O, var gücü ilә qaçır, addımbaşı  qarğıdalı şaxlarına
               ilişir, onları tapdalayırdı.  Yıxılan qarğıdalı saplaqları elә
               xışıldayırdı, sanki kimsә onu tutmaq üçün arxasınca qaçırdı.
                   “Kelebşi baba öz otağına gedib çıxana kimi mәn uzaqda
               olacağam. Kim bilir, bәlkә, axşama kimi  heç öz otağına
               girmәyәcәk. Qırx addımdan  sonra  Kelebşi baba  hәr şeyi
               bilәcәk. Tüfәngi yerindә görmәyәndә, görәsәn, neylәyәcәk?
               Sabah  alatorandan dağa gedәcәyәm. Bәlkә, qoca sabah sәhәrә
               qәdәr tüfәnginin oğurlandığından xәbәr tutmayacaq? Dağ
        114
               keçisini  öldürsәm, kim bilir...”
                   “Evә qәdәr, güman ki, әllicә addım qalıb”.
                   “Buradan keçmәk qorxuludur. Çoban oğlanlar mәni
               görmәsin, yoxsa mәhv olaram”.
                   “Qoca tüfәngi öz uşağından çox sevir. O, iyirmi addımdan
               sonra tüfәngin yoxa çıxdığını bilәcәk?”
                   “Bu tәrәfdәn getmәk olmaz, dәyirmana gedәn  qadınlar
               mәni görә bilәr. Üzüm bağına  keçsәm yaxşıdır. Birazdan atam
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119