Page 119 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Erlom Axvlediani

Bağda işlәdi, bәzi yerlәri bellәdi, bәzi yerlәri kәtmәnlә
yumşaltdı, ağaclara calaq vurdu, toxum sәpdi, ot biçdi.
Borclarını qaytardı.
Sonra günorta oldu.
Kişi kölgәdә әylәşib dincәldi.
Lazım olanı xatırladı, lazım olmayanı unutdu, günahlarını
boynuna aldı, әmәllәrinә peşman oldu, sevincә sevindi, kәdәrә
kәdәrlәndi, qorxudan qorxdu, soyuqdan üşüdü, istidәn yandı.
Qәfildәn yadına düşdü ki, artıq sabahı olmayacaq, qәm
dәryasına qәrq oldu.
Cәld dikәlib qәddini düzәltdi.
Sonra gördüyü işә görә böyük oğlunu tәriflәdi, ortancıl
oğluna iş tapşırdı, kiçik oğlunu yenә әzizlәdi, arvadına nәvaziş
göstәrdi.
Qış üçün odun yardı.
Belәcә dә axşam oldu. Hava qaraldı.
İt hürdü.
Kәndin naxırı geri qayıtdı.
Alaqapıya acmış, susamış bir yolçu yaxınlaşdı.
Kişi yolçunu evә dәvәt elәyib, hörmәt göstәrdi. Ocaq
qaladı, ayağını yumağa kömәk elәdi, çörәk vә şәrab verdi.
Sәs-sәsә verib oxudular. Gözәl nәğmә alındı.
Qonaq qalxdı, minnәtdarlığını bildirdi, getmәk istәdi.
Bütün ailә qonağı ötürmәk üçün bayıra çıxdı...
Bu günün Günәşi hәlә batmamışdı.
Yağış yağıb kәsdi, sәmada göyqurşağı göründü.
Sәrin kölgәli, sәrin mehli günorta çağıydı, keçib getmirdi.
Sakit axşam idi, qaratoyuq oxuyurdu.
Sonra bәdirlәnmiş Ay çıxdı, ulduzlar sayrışdı. 119
Yolçu öz yoluyla günbatana doğru gedirdi.
Bu günün işığı sönmürdü.

Yalançı adam haqqında

Bir yalançı adam vardı. Hәr şeyi uydururdu. Çoxdan uydu -
ru lanı da, hәlә uydurulmamış olanı da uydururdu. Uydurmağa
dәymәyәni dә, uydurmaq mümkün olmayanı da uydururdu.