Page 120 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

Hәmin yalançı adamı düz yola qaytarmaq mümkün de -
yildi. Әvvәlcә özünü uydurdu. Sonra dağı, dağın dibindә
komanı uydurdu. Ardınca rahat hәyatı uydurub, uydurma
dağın dibindәki uydurma daxmada uydurma hәyat sürmәyә
başladı.
Qalan adamlar yalançı adamın varlığından xәbәr tutdular,
yanına gәlib xahiş elәdilәr ki, onların hamısını uydursun,
yalançı adam da bizim hamımızı uydurdu.
O, axırda sonsuz bir yol uydurub hәmin yolla getmәyә
başladı.

Varlığına kimsәnin inanmadığı adam haqqında

Hamınız yanıma yorğun vә qayğılı gәlәcәksiniz, mәnsә
sizә tәskinlik verәcәyәm.
Özü üçün yaşayan bir adam vardı, heç kәs onun varlığına
inanmırdı...
Yer vә Göy vardı. Gecә vә Gündüz vardı. Günәş vә Ay var -
dı. Ulduzlar vardı.
Bir dә özü üçün yaşayan adam vardı.
Sәhәr vә axşam vardı, güney vә quzey vardı, gündoğan vә
gün batan vardı. Bir an vә әsr vardı, yaxın vә uzaq vardı, sağ
vә sol vardı...
Bir dә özü üçün yaşayan adam vardı, heç kәs onun varlı -
ğına inanmırdı.
Sevgi vә nifrәt vardı, sәdaqәt vә xәyanәt vardı, ümid vә
ümid sizlik vardı, dәrd vә sevinc vardı, rahatlıq vә narahatlıq
120 var dı.
Bir dә özü üçün yaşayan adam vardı, heç kәs onun varlı -
ğına inanmırdı.
Әdalәt vә әdalәtsizlik vardı, barışmazlıq vә mәrhәmәt
vardı, qatil vә qurban vardı, bütövlük vә boşluq vardı...
Bir dә özü üçün yaşayan adam vardı, var olanların hamısı
onun daxilinә nüfuz elәyirdi; nüfuz elәyәnlәr – qatil vә qurban,
tәhqir elәyәn vә tәhqir olunan, quzey vә güney, işıq vә zülmәt,