Page 110 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 110
Görcö nÿsri antologiyası
yaşca vә boyca Cansuğdan balaca idi. Yasәmәn rәngli köynәk
geyinmişdi, әlindә pendir vә mcadi (qarğıdalı çörәyi – tәrc.)
tutmuşdu.
– Eşitdin, Tiflisdәn Temur gәlib, – uşaqlar birbaşa mәtlәbә
keçdilәr.
– Nә olsun, Temur Tiflisdәn hәr yay gәlir.
– Bilirsәn, nә top gәtirib?
– Qırmızı, dәri top, hәm dә qara butsilәr geyinib.
– Tiflisdә hamının qara butsilәri var, – Condo dedi.
– Oynamağa niyә gәlmәdin?
– İşim vardı. Ayağına nә olub? – Condo onun axsadığını
görüb soruşdu.
– İrinlәyib.
– Sonra?
– Sonra heç nә, nәnәm yaranın üstünә bağayarpağı qoyub.
– Nә işin vardı ki? – Cansuğ cibindәn tütün kisәsi çıxardı.
Tütünü babasından oğurlayırdı.
– Elә bir işim yox idi, sabah naxıra gedәcәyәm, ona
hazırlaşırdım, – Condo da tütün bükmәyә başladı.
Givi son loxmanı uddu, sonra burnunu silib, barmaqlarını
şalvarına çәkdi vә o da papiros bükmәyә başladı. Papirosdan
bir qullab vuran kimi Cansuğu öksürәk tutdu, o, kürәyini
hasara söykәyib dedi:
– Temurun diri dağ keçisi var, hansısa rejissor atasına
bağışlayıb.
– Yalan deyir, – Condo güldü.
– Niyә elә fikirlәşirsәn?
110 – Diri dağ keçisi Tiflisdә yaşaya bilmәz.
– Niyә?!
– Ona görә ki… – Condonun özü dә bilmirdi ki, dağ keçisi
Tiflisdә niyә yaşaya bilmәz, amma öz dediyinә möhkәm әmin
idi.
– Sәn nә bilirsәn, Tiflisdә ki olmamısan?
– Nә olsun ki olmamışam, dağ keçisi dağları, qayaları
sevir. Temur sizi aldadır.