Page 111 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Quram Pancikidze

– Aldatmır. Dağ keçisi ilә çәkdirdiyi şәkli bizә göstәrdi,
anasının canına and içdi, – Cansuğ hiddәtlәnib, Giviyә tәrәf
çevrildi. – And içdi, düzdür?
– And içdi.
– Onda, yәqin ki, dişi dağ keçisidir, tәkә Tiflisdә tab gәtirә
bilmәz, – Condo israr etdi.
– Ola bilsin, dişi keçidir! – Cansuğ razılaşdı.
– Ola bilәr, – Givi dә razılaşdı, papirosu tullayıb moruq
koluna tәrәf çevrildi.
– Temur Tiflisdәn qamak gәtirib.
– Qamak?
Condo qamakın nә olduğunu bilmirdi, bunu Cansuğ da,
Givi dә bilmirdi. Temurun anası alabәzәk pijama geyinmiş
әrinә: “Qamağı hәyәtә gәtir,” – deyәndә eşidib yadda saxla -
yıblar.
– Sabah da gәlmәyәcәksәn oynamağa? – Cansuğ gedәr -
kәn soruşdu.
– Yox, sabah tez yatmalıyam, o biri gün alaqaranlıqdan
yola çıxacağam.
“Temur gәlib”, – Condo yataqda düşünürdü.
Temurdan xoşu gәlmirdi.
“Uşaqlara konfet paylayıb yerini şirin salmağa çalışır.
Әlindәn heç nә gәlmir. Tiflislilәrin hamısı zәif vә yekәxan a -
dırlar. Nә qayalarda pusquda dura, nә dә çayda körpüdәn tul-
lana bilәr”.
Futbolu isә yaxşı oynayır.
Tiflisdә yaşasa idim, mәn dә futbolu yaxşı oynayardım,
kişidirsә, mәnim kimi qayadan çaya atılsın. Qamaq da gәtirib; 111
görәsәn, qamaq nәdir?”
Condonun yuxusu qaçmışdı. Yenә dә öz dәrd-sәri barәdә
fikirlәşmәyә başladı.
“Kelebşi babanın evindәn çıxıb qarğıdalı sahәsinә girәrәm,
heç kәs görmәz, tüfәngi aparıb yamacda gizlәdә rәm. Fındıq
kolundan qocanın otağına qәdәr beş addım yoldur. Sonra kim
bilir, dağ keçisini öldursәm, qoca günahımdan keçәr, hәtta
tüfәngi mәnә bağışlaya bilәr”.