Page 109 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Quram Pancikidze

Condo kәnddәn çıxdı. Uzaqdan çayın şırıltısı eşidilirdi.
Condo gedә-gedә düşünürdü. Dağ keçisi, dağlar, tüfәng
haqqında düşünürdü. Ağlına bir fikir gәldi – özü dә bilmәdi,
onu qorxuya salan bu fikir haradan beyninә gәldi.
“Qoca lap sınıxıb, tezliklә tüfәngi tuta bilmәyәcәk, onu
oğurlasam, nә olar? Yox, oğurlamayım, bir hәftәliyә özümlә
götürüm. Bәlkә dә, dağ keçisi ovladığımı görsә, Kelebşi baba
tüfәngini mәnә bağışlayar”.
Condo çuvalı belindәn yerә qoyub kolluğun kәnarında
oturdu. Özünü Kelebşi babanın hәyәtindә tәsәvvür edirdi.
Düşüncәyә qәrq olan Condo kiçik daşı әlinә götürüb kola atdı,
koldan payız bülbülü pırıltı ilә uçub getdi.
“Yuvası buradadır, uzağa getmәz. Yuvasına görә
narahatdır. Quşlar çoxbilmişdir, hәr şeyi başa düşürlәr. On-
lardan әn hiylәgәri qaratoyuqdur”.
Condo yenә kola daş atdı.
“Buradan yuvaya qәdәr otuz addım olar. Hasardan
babanın pәncәrәsinә qәdәr dә otuz addımdır. Oradan
pәncәrәyә ayağımı qoysam, tüfәngә vә patprondaşa әlim çatar.
Qarğıdalı sahәsinә çatana kimi mәni görmәsәlәr, tüfәngi aparıb
yamacdakı ağacın altında gizlәdәrәm. Ertәsi gün sәhәr tezdәn
naxıra gedәrәm. Dağ keçisini gәtirәndә Kelebşi baba
günahımdan keçәr”.
Condo yolla gedәn bir araba gördü. Tәşvişә düşdü: ona
elә gәldi ki, arabaçı fikrlәrini oxuya bilәr. Cәld dәn kisәsini
belinә götürüb yoluna davam etdi.
“Görәsәn, anam xәstәxanadan nә vaxt çıxacaq? Dağ
keçisi öldürdüyümü eşidәndә, yәqin, çox sevinәr”. 109
Bütün günü tüfәng haqqında fikirlәşdi. Axşamüstü ceviz
ağacının altında oturub dincәlәndә dә qaya başında heykәl
kimi dayanmış keçi vә tüfәng barәdә fikirlәşmәkdәn özünü
saxlaya bilmirdi.
– Condo! – Givinin sәsi eşidildi.
Condo fikirdәn ayrılıb ayağa qalxdı. Alaqapının yanında
ayaqyalın uşaqlar – Cansuğ vә Givi onu gözlәyirdilәr. Givi