Page 209 - anderson_Макет 1

ӘLVİDA, VAYNZBURQ!

Corc Villard yuxudan sәhәr saat dörddә oyandı. Hәmin gün
aprelin adi günlәrindәn idi. Yazın gәlişi hәr yerdә hiss olunurdu.
Ağaclar tәzә-tәzә yarpaqlamağa başlamışdı. Bahar külәklәri
әsdikcә Vaynzburq küçәlәrinin kәnarlarına әkilmiş ağcaqayınların
toxumları havada rәqs edir vә sonra torpağa qonaraq xalça kimi
ayaqların altına sәrilirdilәr.
Corc әlindә qәhvәyi rәngli dәri çanta ilә pillәkәni enib
mehmanxananın idarә otağına gәldi. Onun yol çantası çoxdan
hazırlanmışdı. Corc saat ikidәn bugünkü sәfәri haqqında düşünür,
bu sәfәrin onun taleyinә necә tәsir edәcәyini götür-qoy edirdi.
Mehmanxananın idarә otağındakı oğlan qapının yanındakı
çarpayıda uzanmışdı. O, özündәn xәbәrsiz, ağzıaçıq halda xorul-
daya-xoruldaya yatırdı. Corc oğlanın yanından ötüb sakit vә
bomboş küçәyә çıxdı. Dan yerinin şәfәqlәri Vaynzburq göylәrini
çәhrayı rәngә boyamışdı. Uzun işıq zolaqları hәlә dә batmamış
ulduzların parıldadığı göy üzündә bәrq vururdu.
O vaxtlar Trunyon Paykdakı axırıncı evlәrdәn sonra geniş vә
açıq әkin sahәlәri uzanırdı. Bu әkin sahәlәrinin sahibi şәhәrdә
yaşayan vә axşamlar öz cırıltılı faytonları ilә Trunyon Paykdan
keçәn fermerlәr idi. Hәmin sahәlәrdә müxtәlf gilәmeyvә kolları
vә meyvә ağacları әkilmişdi. İsti yay axşamlarında yollar vә әkin
sahәlәri tozla örtülәndә Vaynzburq düzlәrinin üstündәn qatı
duman asılırdı. Diqqәtlә baxdıqda bu mәnzәrә insana dәnizi
xatırladırdı. Hәr tәrәfin yaşıllığa qәrq olduğu yaz günlәrindә isә
Vaynzburq düzәnliklәri uzaqdan hәşәrat boyda görsәnәn insanların
durmadan o tәrәfә, bu tәrәfә gedib-gәldiyi geniş vә yamyaşıl
bilyard masasına bәnzәyirdi.
Corc Villard uşaqlıqda da, yeniyetmәlik vә gәnclik illәrindә
dә Trunyon Paykda gәzişmәyi çox sevәrdi. O, buraları hәr fәsildә
böyük şövqlә gәzirdi. Әtrafın qarla örtüldüyü, göydә yalnız ayın

209