Page 81 - "Zəfər və ilğım"

rəsən, harada dəfn eləyəcəklər,
Mənim nəşimi.
Mən göylərdəyəm artıq, göylərdə.

– Bu şeiri harada yazmısan, ata? 81
– Bic adamsan ha, Nikita, yaradıcılığıma qiymәt vermәk
әvәzinә, harada yazdığımı soruşursan. Şokolad qutusunun
üzәrindә yazmışam. Hәtta şeirlәr dә şokolad qoxuyur.
– Yox, ata, mәn başqa şey barәdә danışıram. Şeirlәri
Lübimov yazıb, elә bu kifayәtdir ki, onlara ciddi yanaşılsın.
Ata, sәnin barәndә ağızlarına gәlәni yazırlar. Yaxşı bir
jurnalist dostum var, bәlkә, ona öz fikirlәrini diqtә elәyәsәn?
Bu mәnasız böhtanlara cavab vermәk lazımdır…
– Pis fikir deyil… O hansı jurnalistdir?
– Dostumdur. Volodya Yelagindәn danışıram.
– Soyadı tanış gәlir.
– Yox, bunun o Yelaginә dәxli yoxdur.
– Yaxşı, qoy mәnә zәng elәsin, vaxtı dәqiqlәşdirәk.
Elә bu vaxt xәstәxananın baş hәkimi öz әmәkdaşlarının
müşayiәti ilә palataya daxil oldu.
– Oldu, Nikita, baş hәkim gәlib, sonra zәnglәşәrik.
Komissiya üzvlәrinin ardınca tibb işçilәri dә gәldi. Onlar
üstünә televizor qoyulmuş tumba, kompüter, çiçәk vazaları
vә iki zәnbildә mer-meyvә gәtirdilәr. Kumirin arvadı Katerina
hamıdan sonda gәldi. Baş hәkim üzünü Katerinaya tutub
gülә-gülә dedi:
– Tәbrik edirәm, Yuri Petroviç, arvadınızın sayәsindә
otağınız çox rahat görünür. Mәnә zәng etmişdilәr, mәn dә
göstәrişlәrә әmәl etdim. Çin filosofu Vey Çjen demişkәn:
“Adil rәhbәri Qütb ulduzuna bәnzәtmәk olar – o, öz yerindә
dayanır, başqaları (ulduzlar) isә hörmәtlә onun әtrafında
dövrә vurur”.
Hәkim Katerinaya baxa-baxa әl çalmağa başladı, tezliklә
başqaları da ona qoşulub, alqışladılar.