Page 80 - "Zəfər və ilğım"

hәbsxananı söküblәr – oraya, bәlkә dә, qayıdardım, amma
teatra yox.

– Deyirdin ki, şeir yazırsan.
– Yazıram, amma, deyәsәn, ürәyimcә alınmır…
– Bir-iki sәtir oxuya bilәrsәn?
– Sәn bәyәm Tanrının kölgәsisәn? İki sәtirdәn hәr şeyi
başa düşәcәksәn?
– Yaxşı şeir istәnilәn hәkimdәn yaxşı müalicә edir. Sәnә
bir resept verim, qulaq as:

Məşum güclərin zülmü altında.
Hələ də, hələ də arzulayırıq…
Bütün ruhumuzla, qəlbimizlə biz
Vətənin səsinə səs verməliyik.

– Sağ ol, oğlum. Ömrüm boyu mәşum güclәrin zülmü
altında mәnәvi çağırışları dinlәmişәm. Nәticәdә Şekspirin
pyeslәrindәn birindәki qoca cәnaba oxşamağa başladım. O,
şahlıqdan әl çәkmişdi, mәnsә teatrdan getmişәm.
80 – Kral Lirlә sәni müqayisә etmәk olmaz, ata – böyük
fәrqlәr var. O, dәli olmuşdu, amma sәn şeir yazırsan.

– Nikita, mәn yaşda olan adam üçün bunlar eyni şeylәrdir.
Yaxşı, qoy sәnә bir neçә sәtir oxuyum. Arvad deyir ki, nә
yazsam da, mәnasız lirizm alınır. Qulaq as:

Gecə, işıqlar sayrışır, yüngül qar dənələri,
Qovaq tükcükləri kimi uçuşur Moskvanın üzərində.
Ürəyim rahatca vurur, qəlbim isinir,
Qovaqlar gözə dəyməsə də.
Ruhum, ürəyim çox rahatdır, çox,
Baxmayaraq ki, deyəsən,
Doğmaları, dostları,
Nə də o qovaqları
Bir daha görməyəcəyəm!