Page 72 - "Zəfər və ilğım"
P. 72
– Niyә elә fikirlәşirsәn? Nә qәdәr içәrik, içәrik. Bilirsәn
dә, Vitka araq içmir.
– Yaxşı, gәl bir az içәk, – Alisa Nasonova yaxın әylәşdi
vә diqqәtlә onun üzünә baxıb әlavә etdi: – Volodya, gәl,
uğurlarımızın şәrәfinә içәk. Tovstonoqovdan sonra özümü
itirmişdim, amma indi rahatam. Akimov xoşuma gәldi.
– Әsas odur ki, yataqxanamız olacaq, – Volodya araq
süzә-süzә dedi, – orada da bir yerdә olacağıq, bu, mәnә
sәrf elәyir.
– Doğrudan, Volodya? Buna sevinirsәn? – Gözünü onun
üzündәn çәkmәyәn Alisa soruşdu. Bu baxışlar Volodya
üçün yeni vә gözlәnilmәz idi, o, birdәn-birә başa düşdü ki,
hәr şey bu gün baş verәcәk. Birinci qәdәhi içәn kimi,
Volodya ikincisini süzdü. Atasının sevimli ibarәsiylә desәk,
“qızılquşun ardınca qartal göndәrdi”. Yenә içdilәr, bir yerdә
olmaq hәr ikisi üçün xoş idi.
– Necә bilirsәn, bu teatrda özümü göstәrә bilәcәyәm? –
Qız gözünü onun üzündәn çәkmәdәn soruşdu.
– Sәn bu teatrın birinci aktrisası olacaqsan. Bu gün sәn
72 rәqs elәyәndә, gözümü çәkә bilmirdim. Mәnә elә gәlirdi
hörüklәrin dә sәninlә birgә rәqs elәyir, bunu sözlә ifadә
etmәk mümkün deyil. Aliska, sәn gözәllәr gözәlisәn,
möcüzәsәn… Doğrudur, bәzәn emosiyalara uyursan, amma
bu, sәnә yaraşır. Sәn boş yerdәn sәfehlәmәyә vә özünü
Vertinskaya kimi göstәrmәyә çalışmırsan.
– Bunun hamısı sözdür, Volodya, baxmayraq ki, gözәl
sözlәrdir. Amma sәnin ürәkdәn danışmağını, sәmimi olmağını
istәyirәm… Sәn pişik kimisәn, Volodya, mırıldanır xorul-
dayırsan, amma ağlından süd içmәk keçir. Düz demirәm?
Nasonov qıza yaxın әylәşib, gözlәnilmәdәn onu qucaqladı.
O, bir qәdәr cәsarәtsiz vә ürәksiz davranırdı. Ancaq göz-
lәmәdiyi halda qızın xalatının yaxası açıldı, gözәl sinәsi
göründü. Bu dәfә Nasonov özünü itirmәdi, dәrhal qızın
sinәsindәn öpdü. Qız әllәriylә sinәsini örtmәk istәyәndә
dә, Vitka araq içmir.
– Yaxşı, gәl bir az içәk, – Alisa Nasonova yaxın әylәşdi
vә diqqәtlә onun üzünә baxıb әlavә etdi: – Volodya, gәl,
uğurlarımızın şәrәfinә içәk. Tovstonoqovdan sonra özümü
itirmişdim, amma indi rahatam. Akimov xoşuma gәldi.
– Әsas odur ki, yataqxanamız olacaq, – Volodya araq
süzә-süzә dedi, – orada da bir yerdә olacağıq, bu, mәnә
sәrf elәyir.
– Doğrudan, Volodya? Buna sevinirsәn? – Gözünü onun
üzündәn çәkmәyәn Alisa soruşdu. Bu baxışlar Volodya
üçün yeni vә gözlәnilmәz idi, o, birdәn-birә başa düşdü ki,
hәr şey bu gün baş verәcәk. Birinci qәdәhi içәn kimi,
Volodya ikincisini süzdü. Atasının sevimli ibarәsiylә desәk,
“qızılquşun ardınca qartal göndәrdi”. Yenә içdilәr, bir yerdә
olmaq hәr ikisi üçün xoş idi.
– Necә bilirsәn, bu teatrda özümü göstәrә bilәcәyәm? –
Qız gözünü onun üzündәn çәkmәdәn soruşdu.
– Sәn bu teatrın birinci aktrisası olacaqsan. Bu gün sәn
72 rәqs elәyәndә, gözümü çәkә bilmirdim. Mәnә elә gәlirdi
hörüklәrin dә sәninlә birgә rәqs elәyir, bunu sözlә ifadә
etmәk mümkün deyil. Aliska, sәn gözәllәr gözәlisәn,
möcüzәsәn… Doğrudur, bәzәn emosiyalara uyursan, amma
bu, sәnә yaraşır. Sәn boş yerdәn sәfehlәmәyә vә özünü
Vertinskaya kimi göstәrmәyә çalışmırsan.
– Bunun hamısı sözdür, Volodya, baxmayraq ki, gözәl
sözlәrdir. Amma sәnin ürәkdәn danışmağını, sәmimi olmağını
istәyirәm… Sәn pişik kimisәn, Volodya, mırıldanır xorul-
dayırsan, amma ağlından süd içmәk keçir. Düz demirәm?
Nasonov qıza yaxın әylәşib, gözlәnilmәdәn onu qucaqladı.
O, bir qәdәr cәsarәtsiz vә ürәksiz davranırdı. Ancaq göz-
lәmәdiyi halda qızın xalatının yaxası açıldı, gözәl sinәsi
göründü. Bu dәfә Nasonov özünü itirmәdi, dәrhal qızın
sinәsindәn öpdü. Qız әllәriylә sinәsini örtmәk istәyәndә
