Page 70 - "Zəfər və ilğım"
P. 70
cәmisi bir saat vaxtım var – Akimovun teatrında kurs yol-
daşlarımla tamaşada oynamalıyam, onda o, dәrhal arxamdan
yapışıb, mәni divana itәlәdi. Mәn, әlbәttә, onu çox әl-qol
atmağa qoymadım. Başladı vәdlәr vemәyә, guya mәni teatra
götürәcәk-filan… Özü dә ara vermәdәn limonlu konyak
içirdi. Tamaşada olmalıyam, dedim, olmaz. Onda mәni
öpmәyә girişdi… Ağzı elә iy verirdi ki, adamın ürәyi bula-
nırdı. Bir sözlә, mәnimlә fahişә kimi davrandı.
Lüsya özünә bir az da şәrab süzüb, rәfiqәsinә tәrәf çev-
rildi.
– Alisa, bәyәm mәn fahişәyә oxşayıram? Niyә bir kişi,
özü dә yәhudi, bircә qәdәh konyakdan sonra mәni öpmәyә
çalışır, әlini әtәyimin altına soxur?.. Başlıcası isә, mәn,
axmaq kimi bütün bunlara dözürәm, nәdi-nәdi, işә qәbul
oluna bilәrәm. Bu necә peşәdir ki, insanı insan yerinә qoy-
murlar?
– Sakit ol, bu şәhәrdә sәnin yolunu gözlәyәn başqa bir
teatr var.
– Orada mәni gözlәmirlәr. Bax, Samoylovu gözlәyirlәr,
Nasonovla sәni gözlәyirlәr, mәni isә elә-belә, sizin dәstәnizdә
70 olduğum üçün götürürlәr. Akimov Vitkaya yeni tamaşada
rol da verәcәk. Tovstonoqov da onu gözaltı elәyib. Hamımız
bir yerdә oxumuşuq, amma gör, talelәrimiz nә qәdәr fәrqlәnir.
Vitkaya vә sәnin Nasonovuna afәrin. Sәn Volodkaya belә
soyuq üz göstәrmәmәlisәn. O ağlındakı osetini dә fikrindәn
çıxart. Onunla Orconikidzeyә getmәyәcәksәn ki? Yerindә
olsaydım, Nasonıça etinasız qalmazdım, onunla Leninqradda
qalıb, kefimi sürәrdim. Yaraşıqlı oğlandır gözәl cütlük
olardınız, qәhrәmanları oynayardınız.
– Diqqәtinә, qayğına görә çox sağ ol, әzizim.
Alisa güzgüdә gözucu özünә baxdı, yulafa bәnzәyәn
islaq saçlarını әlilә yığışdırıb, gülә-gülә soruşdu:
– Özün barәdә danış, planın nәdir?
– Mәnimki Don Juan planıdır. İndicә gedib, Samoylovu
zorlayacağam.
daşlarımla tamaşada oynamalıyam, onda o, dәrhal arxamdan
yapışıb, mәni divana itәlәdi. Mәn, әlbәttә, onu çox әl-qol
atmağa qoymadım. Başladı vәdlәr vemәyә, guya mәni teatra
götürәcәk-filan… Özü dә ara vermәdәn limonlu konyak
içirdi. Tamaşada olmalıyam, dedim, olmaz. Onda mәni
öpmәyә girişdi… Ağzı elә iy verirdi ki, adamın ürәyi bula-
nırdı. Bir sözlә, mәnimlә fahişә kimi davrandı.
Lüsya özünә bir az da şәrab süzüb, rәfiqәsinә tәrәf çev-
rildi.
– Alisa, bәyәm mәn fahişәyә oxşayıram? Niyә bir kişi,
özü dә yәhudi, bircә qәdәh konyakdan sonra mәni öpmәyә
çalışır, әlini әtәyimin altına soxur?.. Başlıcası isә, mәn,
axmaq kimi bütün bunlara dözürәm, nәdi-nәdi, işә qәbul
oluna bilәrәm. Bu necә peşәdir ki, insanı insan yerinә qoy-
murlar?
– Sakit ol, bu şәhәrdә sәnin yolunu gözlәyәn başqa bir
teatr var.
– Orada mәni gözlәmirlәr. Bax, Samoylovu gözlәyirlәr,
Nasonovla sәni gözlәyirlәr, mәni isә elә-belә, sizin dәstәnizdә
70 olduğum üçün götürürlәr. Akimov Vitkaya yeni tamaşada
rol da verәcәk. Tovstonoqov da onu gözaltı elәyib. Hamımız
bir yerdә oxumuşuq, amma gör, talelәrimiz nә qәdәr fәrqlәnir.
Vitkaya vә sәnin Nasonovuna afәrin. Sәn Volodkaya belә
soyuq üz göstәrmәmәlisәn. O ağlındakı osetini dә fikrindәn
çıxart. Onunla Orconikidzeyә getmәyәcәksәn ki? Yerindә
olsaydım, Nasonıça etinasız qalmazdım, onunla Leninqradda
qalıb, kefimi sürәrdim. Yaraşıqlı oğlandır gözәl cütlük
olardınız, qәhrәmanları oynayardınız.
– Diqqәtinә, qayğına görә çox sağ ol, әzizim.
Alisa güzgüdә gözucu özünә baxdı, yulafa bәnzәyәn
islaq saçlarını әlilә yığışdırıb, gülә-gülә soruşdu:
– Özün barәdә danış, planın nәdir?
– Mәnimki Don Juan planıdır. İndicә gedib, Samoylovu
zorlayacağam.
