Page 163 - "Zəfər və ilğım"
P. 163
– Qulaq as, Krokodil, özünü yığışdır. Bu gün Viktorun 163
bayramıdır. Premyerada oynayıb. O, bu gün “Puqaçov”
tamaşasında oynadı, mәni Vısotski ilә tanış etdi. Viktor gö-
zәl aktyordur, güclü vә cәsur adamdır. Ona çox minnәtda-
ram. Sakitlәşmәsәn, çıxıb gedәcәyik.
Tatyananın ona qahmar çıxması Gennadini daha da
coşdurdu:
– Budu güclü adam, görmәdin, çürük Taqanka Teatrının
artisti, Kiryuxayla tutaşmaqdan qorxdu?
Onun sözlәri Viktora yer elәdi. Hamını bir-bir süzdü vә
sanki birdәn-birә yuxudan ayıldı. “Yad mәkandır, – öz-
özünә düşündü, – bunlarınkı adi maraq deyil, mәnimlә
mәzәlәnmәk istәyirlәr”.
– Hәr şey aydındır, onların xoşuna gәlmirәm, – Viktor
incik sәslә dedi, – neylәmәk olar, dabanıma tüpürmәli
olacağam. İkinci dәfә davaya düşmәk istәmirәm, – o, Tatya-
naya tәrәf çevrilib, ucadan soruşdu, – Tanya, bәlkә, gedәk
burdan.
– Sәn gedirsәn, Tanya isә qalır, – Gennadi qışqırdı, – biz
öz rәfiqәlәrimizi qorxaqlara vermirik.
Onun son sözlәri Samoylovu hövsәlәdәn çıxardı. O, gö-
dәkcәsini soyundu, qәtiyyәtlә stol arxasına keçdi vә Genna-
dinin önündә dirsәyini stolun üstünә qoyub, soyuq sәslә
tәklif etdi:
– Buyurun, amma bir-bir.
Әvvәlcә Gennadinin qolunu bükdü, sonra Kirillin. Kirillin
hәr iki qolunu bükdü. Ondan sonra oturanlar da mәğlub
oldu. Tatyana sevincindәn atılıb-düşmәyә başladı. Sahibә
barışıq әlamәti olaraq, Viktora yenә şәrab süzdü. Bir azdan
Nataşa pıçıltıyla dedi: – Sizi bir dәqiqә olar?
Dar dәhlizә gәlib siqaret yandırdılar.
– Getmәk lazımdır, – Nataşa siqaretdәn bir qullab vurub,
yavaşcadan dedi, – onlar bunu sәnә bağışlamayacaqlar. Öz
aralarında deyirdilәr ki, bir az sonra sәnin payını verәcәklәr.
bayramıdır. Premyerada oynayıb. O, bu gün “Puqaçov”
tamaşasında oynadı, mәni Vısotski ilә tanış etdi. Viktor gö-
zәl aktyordur, güclü vә cәsur adamdır. Ona çox minnәtda-
ram. Sakitlәşmәsәn, çıxıb gedәcәyik.
Tatyananın ona qahmar çıxması Gennadini daha da
coşdurdu:
– Budu güclü adam, görmәdin, çürük Taqanka Teatrının
artisti, Kiryuxayla tutaşmaqdan qorxdu?
Onun sözlәri Viktora yer elәdi. Hamını bir-bir süzdü vә
sanki birdәn-birә yuxudan ayıldı. “Yad mәkandır, – öz-
özünә düşündü, – bunlarınkı adi maraq deyil, mәnimlә
mәzәlәnmәk istәyirlәr”.
– Hәr şey aydındır, onların xoşuna gәlmirәm, – Viktor
incik sәslә dedi, – neylәmәk olar, dabanıma tüpürmәli
olacağam. İkinci dәfә davaya düşmәk istәmirәm, – o, Tatya-
naya tәrәf çevrilib, ucadan soruşdu, – Tanya, bәlkә, gedәk
burdan.
– Sәn gedirsәn, Tanya isә qalır, – Gennadi qışqırdı, – biz
öz rәfiqәlәrimizi qorxaqlara vermirik.
Onun son sözlәri Samoylovu hövsәlәdәn çıxardı. O, gö-
dәkcәsini soyundu, qәtiyyәtlә stol arxasına keçdi vә Genna-
dinin önündә dirsәyini stolun üstünә qoyub, soyuq sәslә
tәklif etdi:
– Buyurun, amma bir-bir.
Әvvәlcә Gennadinin qolunu bükdü, sonra Kirillin. Kirillin
hәr iki qolunu bükdü. Ondan sonra oturanlar da mәğlub
oldu. Tatyana sevincindәn atılıb-düşmәyә başladı. Sahibә
barışıq әlamәti olaraq, Viktora yenә şәrab süzdü. Bir azdan
Nataşa pıçıltıyla dedi: – Sizi bir dәqiqә olar?
Dar dәhlizә gәlib siqaret yandırdılar.
– Getmәk lazımdır, – Nataşa siqaretdәn bir qullab vurub,
yavaşcadan dedi, – onlar bunu sәnә bağışlamayacaqlar. Öz
aralarında deyirdilәr ki, bir az sonra sәnin payını verәcәklәr.
