Page 138 - "Zəfər və ilğım"

özünü itirdi, heç kim qımıldanmırdı. Bundan istifadә elәyәn
Samoylov Tatyananın önünә keçib, oğlanların qarşısında
dayandı. Karıxmış oğlanlar özlәrinә gәlәn kimi, bağıra-
bağıra, söyüş söyә-söyә Samoylova hücum çәkdilәr. Ancaq
vaqonun keçidi dar idi deyә, onlar say çoxluğundan istifadә
elәyә bilmirdilәr. Samoylov hücum çәkәnlәrә daha bir neçә
zәrbә endirmәyә macal tapdı. Elә bu vaxt diktor qatarın
“Matveyevskaya” stansiyasına yaxınlaşdığını elan etdi.
Tatyana әtrafına boylana-boylana çıxışa sarı yönәldi.
Samoylov da zәrbәlәrdәn yayınaraq geriyә çәkilmәyә başladı.
O, vaqonun qapısını azğınlaşmış xuliqanların üzünә bağladı…

Samoylov qapının dәstәyindәn bәrk-bәrk yapışmışdı –
belә ki, dayanacağa çatanacan xuliqanlar qapını aça bilmәdi.
Nәhayәt, “Matveyevskaya” stansiyası elan olundu. Tatyana,
ardınca da Samoylov özlәrini platformaya atdılar. Xuliqanlar
vaqondan çıxa bilmәsinlәr deyә, Samoylov hәlә bir müddәt
әllәşib-vuruşmalı oldu. Budur, vaqonun qapıları bağlandı
vә xuliqanların hirsdәn, qәzәbdәn әyilmiş sifәti son dәfә
göründü… Samoylov çevrilib baxanda gördü ki, qız sürәtlә
138 perronun pillәlәrini enәrәk, yola sarı qaçır.

– Dayanın! – Samoylov qışqırdı, – dayanın! Hara qaçırsız?
Bu mәnәm! Qorxmayın! Onlar getdilәr!

Nәhayәt, qız ayaq saxlayıb, sәs gәlәn tәrәfә boylandı.
Viktorun tәk olduğunu görüncә, yaxınlaşıb onun boynuna
sarıldı.

Sevgi

“Matveyevskaya” stansiyasından başlayan uzun yolun
sağ tәrәfindә yeni tikilәn binaların silueti görünür. Moskva
yavaş-yavaş bu yerlәrә dә “ayaq açırdı”. Sağ tәrәfdә ağac
evlәr, onların arxasında hәyәtyanı sahәlәr, bir qәdәr aralıda
isә başlı-başına buraxılmış, boş kolxoz sahәlәri gözә dәyirdi.