Page 139 - "Zəfər və ilğım"

Gәnclәr tirlәrdәn tikilәn birmәrtәbәli evin yanına çatdılar. 139
Kiçik hәyәti keçib, evin qapısının önünә gәldilәr.

– Gәldik, mәn burada yaşayıram.
– Pis deyil. Torpaqda yaşayırsan, bundan yaxşı nә ola
bilәr?
– Yox, Moskvada mәnzilm var. Beqovaya küçәsindә.
– Demәli, bu, bağ evidir?
– Hә, amma tez-tez gәlә bilmirәm. Sadәcә bu gün vali-
deynlәrim bura gәlmәk istәdilәr. Onlara kömәk edәcәyәm.
Hәyәt-bacanı sәliqәyә salmaq, kartof, kәlәm, yerkökü topla-
maq lazımdır… Atam burada… cecә arağı da saxlayır.
– İçәndir?
– Belә dә…
– Bәs siz?
– Mәn? Hәrdәn olur…
– Yaxşı… Burada vidalaşmalı olacağıq. Mәni o xuliqanların
әlindәn aldığınıza görә sizi qonaq etmәk istәrdim, amma
cecә arağı zirzәmidәdir. Odur ki, qalsın gәlәn dәfәyә.
– Yәni nә vaxt?
– Nә vaxt desәz.
– Elә indi. Hәyәtdә yır-yığışa başlasam, sәhәr açılana
kimi qurtararam.
– Zarafat elәyirsiz, yaxşısı budur, gedin evә. Orada,
“Kuntsevo” stansiyasının yanında taksilәr olur. Ayaqla bir
kilometr yoldur.
– Axşam burada olacaqsız?
– Hә, şәnbә-bazar günlәri burada qalacağıq.
– Axşam bura gәlә bilәrәm, yaxında qalıram. Burada
otaq kirayәlәyirәm.
– Moskvalı deyilsiz?
– Moskvalıyam, ancaq hәlә işdәn verilmiş mәnzilә
köçmәmişәm.
– Bәs harada yaşayırsız?
– Votryakovoda.