Page 120 - "Zəfər və ilğım"

Taxtda əyləşmiş axmağın biri,
İtaətsiz qara camaatı öldürmək üçün,
Әsgərləri səfərbər edir…
Zalı alqış sәdaları bürüdü.
– Aydın oldu, Samoylov?
– Hә, Yuri Petroviç, aydındır. Açıq deyirәm, bu tamaşada
oynamaq istәrdim.

120

“Puqaçov” tamaşası, 1967-ci il. Xlopuşa – V.Vısotski
– Mәn dә açıq deyirәm, Samoylov, bu tamaşada oynaya-
caqsan.
Gülüşdülәr. Bәzi aktyorlar zirәk tәrpәnәn hәmkarlarının
әlini sıxmağa başladılar.
Lübimovun kabineti. Әllәrindә pyesin mәtnini tutmuş
aktyorlar mәşqә hazırlaşırlar.
Lübimov:
– Gәlin, başlayaq. Şeiri hiss etmәyә çalışın, Yesenin
intonasiyasını tәhrif etmәyin. Kolya, başla.
Qubenko әllәrini stola dayayıb qalxdı vә tәәccüblü
baxışlar altında Puqaçovun birinci monoloqunu әzbәrdәn