Page 226 - Patriarxın payızı
P. 226

bataqlığı хаtırlаdаn mәnzәrәsini görmәsәm, necә
               yaşayaram? Dekabr gecәlәri yаşıl mayak işığına mәhәl
               qoymadan, şüşәlәri sınıq pәncәrәlәrdәn uğultuyla içәri
               dolan külәklәrsiz necә qala bilәrәm? Mәn – öz dumanlı
               sәhralığından әl çәkib qızdırmadan üzülә-üzülә özünü
               vәtәndaş müharibәsinin alovuna, tәrcümeyi-halımda
           QABRİEL QARSİA MARKES  bәzilәrinin zәnn etdiyi kimi, fırıldaq mәqsәdiylә atan,
               yazıldığı kimi, dәrin vәtәnpәrvәrlik hissin dәn, yaхud


               yaxud hәmin alova federalizm ideyaları uğrunda da yox,
               tәkcә bu dәnizi görmәkdәn ötrü girәn adam! Qalanları
               boş şeydi, әzizim Uilson, siz başqa bir yol fikirlәşin”, –
               deyә әlini yüngülcә sәfirin çiyninә toxunduraraq onunla
               xudahafizlәşirdi. Sәfiri yola salandan sonrа iqamәtgahına
               qayıdır, bir vaxtlаr rәsmi idarәlәrә mәxsus boş
               kabinetlәrin işıqlarını bir-bir yandırırdı.
                   Günlәrin bir günü isә, axşamçağı sarayın dәhliz -
               lәrindә о hansı tәsadüf üzündәnsә buralarda azıb-qalmış
               bir inәyә rast gәldi, onu pillәkәnlәrә sarı qovdusа dа,
               ayağı xalçalаrın dәlmә-deşiyinә ilişәn heyvan kәllә -
               mayallaq aşıb baş-gözünü partlatdı vә bunun la da acın -
               dan üzülәn cüzamlı xәstәlәri ağlasığmaz dәrәcәdә
               sevindirdi; xәstәlәr cumub cәmdәyi bölüşdürdülәr.
                   Letisiya Nasarenonun ölümündәn sonra bütün
               cüzamlılar, ifliclәr vә korlar geri qayıtmışdılаr, әvvәllәr
               оldu ğu kimi, bağda, qızılgül kollarının altında yaşa -
               yırdılar; yenә әvvәlki kimi, ondan bir çimdik şәfalı duz
               dilәnir, ulduzlu gecәlәrdә mahnı oxuyurdular; prezident
               dә onlara qoşulub: “Susanna, yanıma gәl, Susanna!”nı
               oxuyurdu, аxşamüstülәr saat beş rаdәlәrindә isә tövlәnin
               pәncәrәsindәn yola boylanıb mavi döşlükdә, qısa corab -
               larda mәktәbdәn qayıdan hörüklü qızlara baxır, tamahdan
               nәfәsi darala-darala, әlcәkli barmaqlarını pәncәrәnin
               dәmir qәfәsindә oynada-oynada onları yanına çağırır:
         226   “Ay qız, ay qız, bir bura gәl, gәl, sәni әllәyim!” – de -
               yirdi… “Vay dәdә, vay! Biz ondan ilan gözlü iblisdәn
               qaçan kimi qaçırdıq!” O isә qızların qaçdığını görüb:
   221   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231