Page 117 - Miisir
P. 117

Kral qarğanın sözlәrinә aldandı vә özünü böyüklәrә oxşadaraq ona hörmәt vә
           mәrhәmәt göstәrdi. Kömәkçilәrinә onu dağa aparıb müalicә etmәlәrini, sağalıb özü -
           nә gәlәndәn sonra yanına gәtirmәlәrini әmr etdi.
               Günlәr keçdikcә qarğanın lәlәklәri bitdi vә o, bayquşların kralının iqamәtgahına
           gәldi. Krala tәşәkkür edib tәrif dedi.
               Kral ona mağaraların arasında uçmağa, hәtta bundan da artığına – kralın istira hәt
           yeri olan böyük ağaca yaxınlaşmağa icazә verdi!
               Ancaq kralın anası bu işin aqibәtindәn qorxurdu, buna görә dә qarğanı nәzarәtdә
           saxlamağı oğlundan tәlәb edirdi:
               – O, hәr halda, qarğadı!
               Kral gülәrәk anasına dedi:

               – Dediyin nәzarәt artıq olub vә qarğanın bizә qarşı dostluğu sübut olunub!
               Kralın anası ondan dediklәrinin izahını istәdi. Kral dillәndi:
               – Tәsәvvür elә ki, qarğa özünü yandırmaq istәyir!
               Ana bayquş inanmadı:
               – Özünü yandırmaq istәyir?
               Kral gülәrәk cavab verdi:
               – Bәli, onun sehrbaz ata-babalarından biri qatı düşmәndәn intiqam almaq istә -

           yәn dә bir niyyәt edib özünü yandırardı, bundan sonra arzusu yerinә yetәrdi!
               Qürurlu kral güldü, anasına bildirdi ki, onun casusları qarğanın bәzi bayquşlarla
           danışığını eşidiblәr: mәlum olub ki, qarğa bayquşa dönmәsini arzu edib özünü
           yandıracaq, bayquşa döndükdәn sonra isә qarğaların kralından intiqam alacaq!
                                                                                                                     117
               Bayquşlar qarğanı nәzarәtsiz qoydular, inanırdılar ki, o da tezliklә bunlar kimi
           bayquş olacaq! Qarğa dağdakı bütün mövqelәri, oradakı giriş-çıxışın yerini öyrә nәn -

           dәn sonra qarğaların yanına getdi. Qarğaların kralı onu gözәl qarşılayıb hal-әhvalını
           soruş du.
               Vәzir qarğa dedi:
               – Sevinә bilәrsiniz, mәnim mövlam, sabah bayquşlara bәla gәlәcәk! Onlar gecә
           ova çıxırlar, çünki bildiyiniz kimi, gözlәri gündüz işığına tab gәtirә bilmir. Ovdan
           son ra hәrәsi öz mağarasına qayıdıb balalarını yedirdir. Günәş çıxmamış hamısı
           böyük mağarada toplanır. Oranın dar girişi var, içәri işıq düşmür vә bayquşlara
           düş mәn hücumu olanda oranı müdafiә etmәk asan olur!
   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122