Page 116 - Miisir

Bayquşlar qarğanı gәtirib, mәclisә daxil oldular, rәqs vә mahnı dayandı.
Kral soruşdu:
– Bu nәdir?!
Bayquşlar dedi:
– Onu ağacın altından tapmışıq!
Soruşdu:
– Ölüdür?
Bayquşlar cavab vermәk istәyirdilәr ki, qarğa zәif sәslә cavab verdi:
– Az qalır, az qalır ölәm, mәnim mövlam!
Vәzirlәr narahat oldular... Bәzilәri dedilәr ki, çәkdiyi әzablar ona yetәr...
Vәzirlәrin hay-küyü uzun çәkdi, buna görә dә bayquşların kralı bağırdı:
– Sakit! İmkan verin, әvvәlcә onun başına gәlәnlәri dinlәyim.
Sonra qarğaya tәrәf dönüb soruşdu:
– Sәnә nә olub, ay qarğa? Yәqin ki, deyәcәklәrin var!
Qarğa dedi:
– Başıma gәlәnlәr hәr yerdә, hәr zaman sәdaqәtlilәrin vә doğruların başına
gәlәnlәrdi... İcazә versәniz, danışardım...
O, kralın icazәsini gözlәmәmiş, danışmağa başladı:
– Mövlam, mәn sәnin düşmәninin vәzirlәrindәn biri idim. Ona hәr işdә sәdaqәtlә
mәslәhәt verirdim, onun mәnim mәslәhәtimdәn razı qalacağı vә yaxud da qәzәblәnәcәyi
mәni maraqlandırmırdı... Tale sizә qәlәbә nәsib edәndә qorxu hissi onu bürüdü vә
uzaq bir yerә köçmәk istәdi. Onda mәn, hәmişәki kimi, ona öz fikrimi bildirdim,
dedim ki, mәğlubiyyәtin sәbәbi qarğaların zәif olmasıdı. Qarğaların da zәif olmasının
116
sәbәbi yeyib-içmәyә aludә olmaları vә tәlim keçmәmәlәridi. Sonra ondan xahiş etdim
ki, uzaq yerә uçmağın mәşәqqәtinә taqәti olmayan yaralılara vә kiçiklәrә rәhm elәsin.
Mәslәhәt verdim ki, sizә, vәzirlәri dә vәzirlәrinizә hәdiyyә verib, sülh bağlasın,
ancaq o, tәkәbbürlük etdi. Başa düşdü ki, baş verәnlәrin mәsuliyyәtini onun boynuna
qoyuram vә әyanlarıyla birlikdә üstümә düşüb, bax, bu gördüklәrinizi başıma gәtirdi!
Sonra digәr qarğaları götürüb qaçdı. Mәn dә indi sizin rәhminizә sığınıram, istәyirsiz
öldürün, istәyirsiz sağ saxlayın, mәn dә sizә sәdaqәtlә xidmәt edәrәm.
Bayquşların kralı başını tәәccüblә silkәlәdi, sonra qürur vә sevinclә var-gәl
etmәyә başladı. Ona elә gәlirdi ki, qarğaların üzәrindә qәti qәlәbә çalıb vә adı
bayquşların mağaralarında dünyanın sonunadәk yaşayacaq!