Page 104 - Miisir

Duqduq ayaqqabısını geyinib, ipini bağladı vә çox sevindi. Pişik südü içib, bığını
silә-silә güldü. Siçan Zaza isә qopmuş quyruğunu әlinә götürüb soruşdu:
– Görәsәn, quyruğumu yerinә necә yapışdırım?!
Duqduq hәvәslә dedi:
– Bunun yolunu dostumuz toxucu hörümçәk bilir, get ondan quyruqları yeni üsulla

tikmәyi öyrәn.
Pişik siçan Zazanın qulağına pıçıldadı:
– Hәm dә şәrәfli bir peşә öyrәnәrsәn, bununla da oğurluqdan, soyğunçuluqdan,
başqalarını dişlәmәkdәn uzaq olarsan!
Dostların hamısı hörümçәyin dükanı qarşısında dayanıb, siçan Zazanın işinә
baxırdılar. Elә bu vaxt pişik bir fotoaparat götürdü. Dostlar Duqduqun әtrafında
tәbәssümlә dayanıb, xatirә şәkli çәkdirdilәr.

104