Page 99 - Miisir

Duqduq vä müämmalı säs

Ay göydәn Duqduqa baxıb uzun-uzadı gülür, Duqduq sahәdә var-gәl edәrәk
qışqırırdı:
– Burada kim var? Burada kim var? Hey! Hey!
Qışqırdıqca da öz sәsindәn xoşu gәlirdi:
– Burada kim var? Burada kim var? Hey! Hey!
Bu zaman başqa bir sәs eşitdi:
– Vuuuu, vuuuu, vaa!
Duqduq yerindәcә donub-qaldı, sәs isә elә hey gәlirdi:
– Vuuuu, vuuuu, vaa!
Ay sәhәr açılanadәk göydәn Duqduqa güldü, sonra yatmağa getdi.
Sәhәr tezdәn Günәş yuxudan oyanıb göydә gәzmәyә başlayanda Duqduqun
yerindә dayanaraq tir-tir әsdiyini gördü, sәs isә elә hey gәlirdi:
– Vuuuu, vuuuu, vaa!
Birdәn Duqduq cәsarәtini toplayıb var gücü ilә qışqırdı:
– Kömәk elәyin, kömәk elәyin, yetişiiiiinnn!

Bir andaca bütün dostlar Duqduqun әtrafına yığıldılar. Onların hamısı bu qәribә
sәsә diqqәtlә qulaq asmağa başladı. Sәs isә elә hey gәlirdi:
– Vuuuu, vuuuu, vaa!
Qәflәtәn yaşlı şanapipik hәyәcanla nazik dimdiyini qaldıraraq dillәndi:
– Çox güman ki, şeytanların sәsidir. Bәli, bәli, Duqduqu qorxutmaq üçün gәliblәr
99
ki, Duqduq onları sahәdә qoyub qaçsın, onlar da burada azad yaşasınlar. Bu şey -
tan lara qarşı çıxmaq lazımdır!
Günәş göydә tәbәssümlә pıçıldadı:
– Mәn bilirәm, şeytanlar deyil!
Günәşin sәsini qağayının saldığı hay-küydәn heç kәs eşitmәdi. O, qanadlarını
çalaraq, heyrәtlә yaşlı şanapipiyә әl çalırdı, sonra oradan uzaqlaşdı. Böyük dәnizin
üzәrindә uçaraq qışqırdı:
– Duqduqu şeytanlardan xilas edin, Duqduqu şeytanlardan xilas edin!
Duqduq dostların yanında qorxudan titrәdiyi vaxt sәs elә hey gәlirdi: