Page 141 - dailan

Dailan Kifki

Sәbirli olaq!
Artıq hamımız piyada getmәyi düşünürdük ki, bir
neçә rәngsaz peyda oldu.
Tәpәdәn dırnağa boya içindә olan kombinezonlu,
nәrdivanlı, fırçalı, vedrәli rәngsazlar stansiyanın
divarlarında iri hәrflәrlә “YAŞASIN YAŞASIN vә
ÖLSÜN ÖLSÜN” yazmağa başladılar. Dayanıb
әsnәmәkdәn başqa әlimizdәn heç nә gәlmәdiyi üçün
fikirli halda onlara tamaşa edirdik.
Belәcә, dayanıb onlara baxa-baxa beynimdә bir
işıq yandı.
Ağlıma bir fikir gәldi.
Bәlkә, sәrnişin paltarını Dailan Kifkinin üstünә elә
boya ilә çәkәk?
Bәyәm bәzi sirklәrdә heyvanları boyamırlar ki?
Biz niyә elәmәyәk?
Mәn rәngsazlığı yaxşı bacarmıram, amma lazım
gәlәrsә...
Heç kimә heç nә demәdim. Әmin idim ki, qardaşım
Roberto deyәcәkdi:
– Batdıq.
Rәngsazlara yaxınlaşdım.
– Axşamınız xeyir, – dedim.
Hamısı qәzetdәn düzәlmiş papaqlarını çıxarıb salam
verdi.
– Mәnә qalın fırçanızı vә bir az da boya verәrdiniz?
– Әlbәttә, – dedilәr. – Ancaq gecәnin bu vaxtı nәyi
boyayacaqsınız?
Boyamaq istәdiyim şeyin fil olduğunu onlara
demәdim, çünki mәni dәli hesab edәrdilәr.
Rәngsazlardan biri mәni yuxarıdan aşağı süzdü vә
qәzet papağının altından başını qaşıyıb soruşdu:
– Siz bu qәribә adamlarla bir yerdәsiniz?

141