Page 17 - Peşəkar aktyorluq dərsləri
P. 17
әrdi. Kimsә qәtiyyәtlә teatrın tәnәzzülә doğru get- Peşəkar aktyorluq dərsləri
diyini desә dә, hәtta bunu sonun başlanğıcı kimi görsә
dә, әslindә, bütün әxlaqi moizәlәr teatrla müqayisәdә heç
nәdir!
Teatrın tәnәzzülü
Başlanğıcda nә vardı, bәs sonda nә olmalıdır vә 17
teatrın tәnәzzülü nә demәkdir? Bildiyiniz kimi, başlan-
ğıcda teatr hәrtәrәfli әqli inkişaf üçün müәyyәn impulslar
yaradan bir vasitә idi. Sonda isә teatr bәşәriyyәtin әldә
etdiyi bütün bilgilәri ötürmәk yolu ilә insan hәyatını daha
da gözәllәşdirmәyә xidmәt edәcәk. Bu bilgilәr damla-
damla toplanır, yüksәk ideyalar, emosiyalar vә güclü im-
pulslarla zәnginlәşәrәk yenidәn teatra qayıdır. Bәs
tәnәzzül? Bu, cansıxıcı eqosentrizmdir. Yәni dünyanı
MӘN yaratmışam, MӘNdәn yoxdur, MӘN sәhnәyә
çıxıb sevgimi, nifrәtimi istәdiyim kimi göstәrirәm. MӘN,
MӘN, MӘN... Tәnәzzül – teatrın mәhvi elә bu demәkdir.
Tәkәbbürlü “MӘN” mәhvin әn uyğun tәzahürüdür,
birbaşa teatrın köklәrini dağıdır. Teatr impuls alıb-vermәk
funksiyasını itirir, әvәzindә hәmin o eqoist vә özün-
dәnrazı “MӘN-MӘN” deyәn sәhnәyә çıxıb ağlına gәlәni
danışır, kimsәni düşünmәdәn yalnız özünün daxili tәlә-
batını ödәmәyә çalışır.
Teatrda üç sahә bir-birindәn parçalanıb ayrıla bilәr:
1. İdeyalar. 2. Hisslәr. 3. İmpulslar. Mәn yazılmış pyesi
nәzәrdә tutmuram, çünki pyes, әslindә, partituranı
xatırladır – simvollardan vә bizim sәhnәdә deyәcәyimiz
mәtnlәrdәn ibarәtdir. Lakin yazılmış pyes hәlә sәhnәdә
hәr şeyin canlandığı vә hәrәkәt etdiyi teatr tamaşası deyil.
diyini desә dә, hәtta bunu sonun başlanğıcı kimi görsә
dә, әslindә, bütün әxlaqi moizәlәr teatrla müqayisәdә heç
nәdir!
Teatrın tәnәzzülü
Başlanğıcda nә vardı, bәs sonda nә olmalıdır vә 17
teatrın tәnәzzülü nә demәkdir? Bildiyiniz kimi, başlan-
ğıcda teatr hәrtәrәfli әqli inkişaf üçün müәyyәn impulslar
yaradan bir vasitә idi. Sonda isә teatr bәşәriyyәtin әldә
etdiyi bütün bilgilәri ötürmәk yolu ilә insan hәyatını daha
da gözәllәşdirmәyә xidmәt edәcәk. Bu bilgilәr damla-
damla toplanır, yüksәk ideyalar, emosiyalar vә güclü im-
pulslarla zәnginlәşәrәk yenidәn teatra qayıdır. Bәs
tәnәzzül? Bu, cansıxıcı eqosentrizmdir. Yәni dünyanı
MӘN yaratmışam, MӘNdәn yoxdur, MӘN sәhnәyә
çıxıb sevgimi, nifrәtimi istәdiyim kimi göstәrirәm. MӘN,
MӘN, MӘN... Tәnәzzül – teatrın mәhvi elә bu demәkdir.
Tәkәbbürlü “MӘN” mәhvin әn uyğun tәzahürüdür,
birbaşa teatrın köklәrini dağıdır. Teatr impuls alıb-vermәk
funksiyasını itirir, әvәzindә hәmin o eqoist vә özün-
dәnrazı “MӘN-MӘN” deyәn sәhnәyә çıxıb ağlına gәlәni
danışır, kimsәni düşünmәdәn yalnız özünün daxili tәlә-
batını ödәmәyә çalışır.
Teatrda üç sahә bir-birindәn parçalanıb ayrıla bilәr:
1. İdeyalar. 2. Hisslәr. 3. İmpulslar. Mәn yazılmış pyesi
nәzәrdә tutmuram, çünki pyes, әslindә, partituranı
xatırladır – simvollardan vә bizim sәhnәdә deyәcәyimiz
mәtnlәrdәn ibarәtdir. Lakin yazılmış pyes hәlә sәhnәdә
hәr şeyin canlandığı vә hәrәkәt etdiyi teatr tamaşası deyil.