Page 445 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Proza)
P. 445
El÷in
Güllü arvad: 445
– Yaxşı, ay qız... – dedi. – Aç!..
Cәmilә yavaş-yavaş vә ehtiyatla bağlamanı açmağa başladı vә nәhayәt
ki, açdı, әlindә tutdutu qutunun o tәrәf-bu tәrәfinә baxdı.
Güllü arvad:
– Az, onu da aç... – dedi.
Sona:
– Day onun nәyini açsın? Әtirdi dә... – dedi vә gülümsәdi, sonra da
çayniki götürüb otaqdan çıxdı ki, hәyәtә düşüb krantdan su doldursun. Sona
elә gülümsәdi ki, elә bil әtirә yox, fәhlә yataqxanasında mәskunlaşdıqları
bu on ilә baxıb gülümsәyirdi...
Cәmilә bu hәdiyyәnin belә bir gözlәnilmәzliyindәn elә çaşdı ki, qutu
ilә bәrabәr, bantı da Güllü arvada verdi vә Güllü arvad bir müddәt o qaba,
o banta baxdı. Cümü açıq pәncәrәnin qabağında dayanıb gözlәrini hәyәtdә
krantdan çaydana su dolduran Sonaya zillәmişdi vә Sonanın bayaqkı o
tәbәssümü Cümünün içini elә doldurmuşdu ki, Güllü arvadın әtirqabını ona
tәrәf uzadıb nә dediyini, әvvәlcә heç başa düşmәdi.
– Ә, sәninnәyәm... – Güllü arvad tәkrar etdi. – Al bunu, apar yarmar-
kada sat, o qıza, – әli ilә pәncәrәyә tәrәf işarә etdi, yәni ki, Sonaya, – bir
babat don al gәtir...
Cümü әtiri anasından alıb otaqdan çıxdı.
Güllü arvad onun ardınca:
– Sәn dәdәyin goru, – dedi. – Pulu arağa vermә!
Cümü:
– Dәdәmin goru çoxdan çatdayıb!.. – dedi vә tez-tez pillәkәnlәri
düşmәyә başladı, elә bil tәkcә bu yerlәrdәn yox, dünyadan qaçıb canını qur-
tarmaq istәyirdi.
XXI
Binә aeroportunun qarşı tәrәfindә, Bakıdan gәlәn әsas şose yolun
arxasında böyük bir yarmarka Sovet İttifaqı dağılandan sonra neçә il idi ki,
şıdırğı alış-veriş yerinә çevrilmişdi vә burada ayaqqabı mismarından tutmuş
taxta fin evlәrinә qәdәr nә istәsәn tapıb almaq mümkün idi vә qiymәtlәr dә
Bakıya, Bakıәtrafı Abşeron kәndlәrinә nisbәtәn xeyli ucuz idi.
Әlbәttә, orda fransız әtrinin dә müştәrisi tapılacaqdı, onun puluna da
Sonaya bir don almaq olacaqdı vә elә bu vaxt tualetdәki o paslı güzgüdәn
baxan Sona qәfildәn gәlib Cümünün gözlәrinin qabağında dayandı vә Binә
Güllü arvad: 445
– Yaxşı, ay qız... – dedi. – Aç!..
Cәmilә yavaş-yavaş vә ehtiyatla bağlamanı açmağa başladı vә nәhayәt
ki, açdı, әlindә tutdutu qutunun o tәrәf-bu tәrәfinә baxdı.
Güllü arvad:
– Az, onu da aç... – dedi.
Sona:
– Day onun nәyini açsın? Әtirdi dә... – dedi vә gülümsәdi, sonra da
çayniki götürüb otaqdan çıxdı ki, hәyәtә düşüb krantdan su doldursun. Sona
elә gülümsәdi ki, elә bil әtirә yox, fәhlә yataqxanasında mәskunlaşdıqları
bu on ilә baxıb gülümsәyirdi...
Cәmilә bu hәdiyyәnin belә bir gözlәnilmәzliyindәn elә çaşdı ki, qutu
ilә bәrabәr, bantı da Güllü arvada verdi vә Güllü arvad bir müddәt o qaba,
o banta baxdı. Cümü açıq pәncәrәnin qabağında dayanıb gözlәrini hәyәtdә
krantdan çaydana su dolduran Sonaya zillәmişdi vә Sonanın bayaqkı o
tәbәssümü Cümünün içini elә doldurmuşdu ki, Güllü arvadın әtirqabını ona
tәrәf uzadıb nә dediyini, әvvәlcә heç başa düşmәdi.
– Ә, sәninnәyәm... – Güllü arvad tәkrar etdi. – Al bunu, apar yarmar-
kada sat, o qıza, – әli ilә pәncәrәyә tәrәf işarә etdi, yәni ki, Sonaya, – bir
babat don al gәtir...
Cümü әtiri anasından alıb otaqdan çıxdı.
Güllü arvad onun ardınca:
– Sәn dәdәyin goru, – dedi. – Pulu arağa vermә!
Cümü:
– Dәdәmin goru çoxdan çatdayıb!.. – dedi vә tez-tez pillәkәnlәri
düşmәyә başladı, elә bil tәkcә bu yerlәrdәn yox, dünyadan qaçıb canını qur-
tarmaq istәyirdi.
XXI
Binә aeroportunun qarşı tәrәfindә, Bakıdan gәlәn әsas şose yolun
arxasında böyük bir yarmarka Sovet İttifaqı dağılandan sonra neçә il idi ki,
şıdırğı alış-veriş yerinә çevrilmişdi vә burada ayaqqabı mismarından tutmuş
taxta fin evlәrinә qәdәr nә istәsәn tapıb almaq mümkün idi vә qiymәtlәr dә
Bakıya, Bakıәtrafı Abşeron kәndlәrinә nisbәtәn xeyli ucuz idi.
Әlbәttә, orda fransız әtrinin dә müştәrisi tapılacaqdı, onun puluna da
Sonaya bir don almaq olacaqdı vә elә bu vaxt tualetdәki o paslı güzgüdәn
baxan Sona qәfildәn gәlib Cümünün gözlәrinin qabağında dayandı vә Binә
