Page 156 - Turk_Edebiyyati_Antologiyasi
P. 156
Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası
156
Dönәmәcdәn bir tabut çıxdı vә üç-beş adam;
Yalnız bir ahәng sezdim, çәrçivәdә bir әndam.
Vә tabutda, incә, zәrif o qadın var, anladım;
Bir küncdәcә ağladım.
İŞARƏT 1
O ki bulaq başında çәkәr suya hәsrәti,
Qadınında qadına, yurdunda yurda hәsrәt.
Yalan dünyada bütün görüntülәr iyrәnti;
Hәr şey o şeyә hәzin bәnzәyişdәn ibarәt.
Var olan yoxluqların ömrünü sürürәm mәn!
Eşqlәr bomboş bir köpük, hürriyyәtlәr әsarәt!
“Rәqib” adında ancaq Allahı görürәm mәn!
Bir yoxluq ki, bu dünya, var olandan işarәt…
DÜZ OTUZ İL
Düz otuz il saatım işlәyib, mәn durmuşam,
Göy üzündәn xәbәrsiz çәrpәlәng uçurmuşam.
SƏNƏT
Anladım işi: sәnәt Allahı aramaqmış;
Qabiliyyәt bu, gerisi yalnız qarmaq-çomaqmış…
ALLAHIN SEVGİLİSİ
Düşünürәm: Ondan әvvәl zaman vardımı?
Hәqiqәtlәr – boşluğa baxan aynalardımı?
1 İşarәt – әlamәt, nişanә
