Page 293 - Sela
P. 293
İki ölü üçün mazurka
heç kim korluq çәkmir, aydın mәsәlәdi, bu dünyada dәrd
artıqlamasıyladı, dәyirmançını dәfn elәdilәr, Martinili
gicbәsәr Katuxa Bainte onu doyunca ağladı.
– O, çox yaxşı adam idi, heç vaxt daş atmırdı, suyun,
sahildәki bütün çiçәklәrin, nәrgizlәrin dә ağasıydı, sәbәtlәr
onda yaxşı alınırdı, möhkәm, qәşәng olurdu, onu kim
öldürdüyünü bilirәm, onun haçansa meyidini görәcәyәm.
Roza çox sәliqәsizdi, uşaqlarının әyni çirkli, burunları
fırtıqlıdı, Tanisin vecinә deyil, uşaqların da – çirkli gәzmәk
adәt halını alıb.
– İtlәrimlә, nәyin üstünә desәn, getmәk olar: şirin, ayı-
nın, bәbirin, mәnim itlәrim heç nәdәn qorxmurlar, çünki
çox güclüdürlәr, qan damarlarında durmur.
Tanis Qamusonun özü mahalda hamıdan qüvvәtlidi,
bir әliylә atı saxlaya, yumruqla boynundan, sinәsindәn
vurub, qan dövranını dayandıra bilir, öz gücünә gülmәyi
gәlir. Nә Marta Portuqaliyalı, nә Anunsiasyon Sabadelye,
nә dә Parroçanın qızlarından kimsә Tanis Qamusonun
qayınatası Eutelo Sirolası xoşlayır.
– Ehtiyac içindә ölsә dә, lap cüzamdan ölsә dә, ona
kömәk elәmәrәm, üzünә baxmaram.
Tanisin çoban itlәri dә var, siçovul kimi ağıllı, qırxayaq
kimi sürәtli, onları sayıb elәmir, adlarını bilmir, әziyyәtә
dәymәz, onlar ucuzdular, doğulurlar, qaçırlar, ölürlәr,
tazıların tutması üçün quşları mәharәtlә qaldırırlar. Roza
içmәyi xoşlayır, hәrәnin öz qüsuru var, hәr kәs öz qüsurunun
üstündә әsir, imkan vermir korşalsın, Tanis Qamusonu
gicitkәn dalamır, ilan, әqrәb çalmır.
– Bәlkә, dәrisi qalındı?
– Yox, sadәcә dözür, dayın don Klaudio Monteneqro
da kiminsә onu sancmasına, beynini zәhәrlәmәsinә imkan
vermirdi, bu fәrasәt kimdәsә var, kimdәsә yox, başa düşәndә
ki, arxasınca gәlәcәklәr, evin әtrafına әn azı yeddi tәlә
düzdü, o zibil Venseslao Kaldraqa onlardan birinә düşdü,
293
heç kim korluq çәkmir, aydın mәsәlәdi, bu dünyada dәrd
artıqlamasıyladı, dәyirmançını dәfn elәdilәr, Martinili
gicbәsәr Katuxa Bainte onu doyunca ağladı.
– O, çox yaxşı adam idi, heç vaxt daş atmırdı, suyun,
sahildәki bütün çiçәklәrin, nәrgizlәrin dә ağasıydı, sәbәtlәr
onda yaxşı alınırdı, möhkәm, qәşәng olurdu, onu kim
öldürdüyünü bilirәm, onun haçansa meyidini görәcәyәm.
Roza çox sәliqәsizdi, uşaqlarının әyni çirkli, burunları
fırtıqlıdı, Tanisin vecinә deyil, uşaqların da – çirkli gәzmәk
adәt halını alıb.
– İtlәrimlә, nәyin üstünә desәn, getmәk olar: şirin, ayı-
nın, bәbirin, mәnim itlәrim heç nәdәn qorxmurlar, çünki
çox güclüdürlәr, qan damarlarında durmur.
Tanis Qamusonun özü mahalda hamıdan qüvvәtlidi,
bir әliylә atı saxlaya, yumruqla boynundan, sinәsindәn
vurub, qan dövranını dayandıra bilir, öz gücünә gülmәyi
gәlir. Nә Marta Portuqaliyalı, nә Anunsiasyon Sabadelye,
nә dә Parroçanın qızlarından kimsә Tanis Qamusonun
qayınatası Eutelo Sirolası xoşlayır.
– Ehtiyac içindә ölsә dә, lap cüzamdan ölsә dә, ona
kömәk elәmәrәm, üzünә baxmaram.
Tanisin çoban itlәri dә var, siçovul kimi ağıllı, qırxayaq
kimi sürәtli, onları sayıb elәmir, adlarını bilmir, әziyyәtә
dәymәz, onlar ucuzdular, doğulurlar, qaçırlar, ölürlәr,
tazıların tutması üçün quşları mәharәtlә qaldırırlar. Roza
içmәyi xoşlayır, hәrәnin öz qüsuru var, hәr kәs öz qüsurunun
üstündә әsir, imkan vermir korşalsın, Tanis Qamusonu
gicitkәn dalamır, ilan, әqrәb çalmır.
– Bәlkә, dәrisi qalındı?
– Yox, sadәcә dözür, dayın don Klaudio Monteneqro
da kiminsә onu sancmasına, beynini zәhәrlәmәsinә imkan
vermirdi, bu fәrasәt kimdәsә var, kimdәsә yox, başa düşәndә
ki, arxasınca gәlәcәklәr, evin әtrafına әn azı yeddi tәlә
düzdü, o zibil Venseslao Kaldraqa onlardan birinә düşdü,
293
