Page 57 - Design_Isiquro-Son_Layout 1

Bu ha di sə, ay dın dır ki, ata mı sar sıt mış dı, an caq za ti -
a li lə ri ilə təs vir et di yim söhbə tə qə dər atam ar tıq çox dan
aya ğa qalx mış və öz hə mi şə ki işi nin ic ra sı na qa yıt mış dı.
İşi nin azal dıl ma sı nı ona ne cə de yə sən? – bu mə sə lə in di
ki fa yət qə dər mürək kəb di. Be lə söhbə ti elə mək mə nim
üçün iki qat çə tin dir, çünki son il lər – sə bə bi ni in di də bil mi -
rəm – bir- bi ri miz lə dərd ləş mə yi təd ri cən ya dır ğa mış dıq.
Yə ni elə ya dır ğa mış dıq ki, Dar linq ton- hol la gə li şin dən son -
ra iş ba rə də bir -i ki kəl mə nə sə de mək zə ru rə ti ya ra nan da
be lə, hər iki miz sı xı lır dıq. O günlərdən qalanlar
Nə ha yət, qə ra ra al dım ki, ən yax şı sı, onun la ota ğın da
göz-gözə da nış maq dır; mən ge dən dən son ra qoy öz ye ni
və ziy yə ti ni düşünə bil sin. Ata mı gündə iki də fə ota ğın da
tap maq mümkündür – sə hər tez dən, ya da ax şamtə rə fi.
Bi rin ci ni seç dim və ala to ran dan onun evin xid mə ti his sə -
sin də ki çar daq da yer lə şən ota ğı na qal xıb ya vaş ca qa pı nı
döydüm.
Әv vəl lər ata mın ota ğı na qalx ma ğa na dir hal lar da eh ti -
yac ya ra nır dı və ota ğın bu qə dər ki çik li yi və boş ol ma sı
mə ni ye nə hey rət lən dir di. Ya dım da dır, on da hət ta mə nə
elə gəl di ki, həbs xa na ka me ra sı na düşmüşəm; am ma be -
lə tə əss ürat sə hə rin bo zum tul to ran lı ğın dan, ota ğın ki çik li -
yin dən, di var la rın çıl paq lı ğın dan da ya ra na bi lər di. Atam
pər də lə ri çək mə yə ma cal tap mış dı və üzü tər tə miz qır xıl -
mış hal da, xid mə ti ge yim də çar pa yı nın kə na rın da otu rub,
de yə sən, dan ye ri nin sökülmə si nə ba xır dı. Hər hal da,
məhz göy üzünə bax dı ğı nı düşünmək olar dı, çünki gün
işı ğı nın yax şı düşmə di yi pən cə rə dən yal nız göy üzü, ki rə -
mit dam və nov ça görünürdü. Sto lun üstündə ki çı raq
üfürülmüşdü; tər pə nən pil lə kən də yo lu işıq lan dır dı ğım çı -
ra ğa ata mın pis- pis bax dı ğı nı görüb mən də tez pil tə ni
aşa ğı çək dim. Pən cə rə dən süzülən bo zum tul işıq da otaq
ada ma lap can sı xı cı gə lir di; mən bu xə ya li işıq da ata mın
düyür-düyür, qı rış lar la doğ ran mış, an caq hə lə də eh ti ram
do ğu ran si fə ti ni gördüm.
– Hə, – gülə-g ülə de dim, – be lə də bi lir dim ki, atam ar -
tıq du rub və ye ni günə baş la ma ğa ha zır dı.

57