Page 58 - Design_Isiquro-Son_Layout 1

– Üç sa at olar dur mu şam, – mə ni so yuq nə zər lər lə
süzüb de di.
– Ümid edi rəm, ar trit ata mın yu xu su nu qa çır mır?
– La zı mi qə dər ya tı ram.
Atam otaq da kı ye ga nə ki çik tax ta stu la tə rəf dar tı nıb
əli ni onun söykə nə cə yi nə qo ya raq çə tin lik lə qalx dı. Be li ni
di kəl dən də düşündüm: görə sən, ni yə be li ni əyir – zə if lik -
dən dir, yox sa ota ğın da ta van bə zi yer lər də aşa ğı ol du ğu -
na görə əyi lə -ə yi lə gəz mə yə vər diş elə yib?
– Ata, sizə bə zi şey lər de mə yə gəl mi şəm.
– Tez və qı sa elə, sə hər- sə hər boş söhbət lə ri nə qu laq
as ma ğa vax tım yox du.
– Elə di sə, on da mət lə bə ke çim.
– Keç, özü də tez, yox sa iş mə ni gözlə yir.
– Yax şı. Tez de mə yi mi is tə yir si niz sə, ça lı şa ram ye ri nə
ye ti rim. Mə sə lə be lə di ki, atam hər gün bir az da zə if lə yir
və iş o ye rə gə lib ça tıb ki, eşi ka ğa sı kömək çi si və zi fə si ni
ye ri nə ye tir mə yə də gücü çat mır. Za ti -a li lə ri fi kir lə şir ki, elə
mən də o fi kir də yəm, ata mın in di ki iş lə ri ni bun dan son ra
da görmə si bu ev də sax la nı lan nümu nə vi sə li qə- sah ma na
da im təhl ükə ya ra da caq, hər şey dən də əv vəl, gə lən həf -
tə yə nə zər də tu tu lan bey nəl xalq görüşə.
Ala qa ran lıq da ata mın si fə tin dən heç bir ifa də oxun -
mur du.
Kazuo İşiquro ra ra alı nıb ki, atam, qo naq lar ol du -ol ma dı, da ha süfrə yə
– Prin sip eti ba ri lə, – sözümə da vam elə dim, – be lə qə -

qul luq elə mə sin.
– Son əl li dörd il ər zin də süfrə yə qul luq et mə di yim bir
gün be lə ol ma yıb, – atam sa kit cə de di.
– Bun dan baş qa, qə ra ra alı nıb ki, atam do lu si ni apar -
ma sın, hət ta otaq dan-ota ğa be lə. Göstə ri lən məh du diy -
yət lə ri nə zə rə alıb və ata mın qı sa da nı şı ğı xoş la dı ğı nı bil -
di yim dən, onun öhdə si nə düşən və ye ni dən nə zər dən ke -
çi ril miş iş lə ri ya zı lı şə kil də ifa də elə mi şəm.
Və rə qi əlim də ha zır tut muş dum, an caq nə dən sə onu
bir ba şa ata ma ver mək is tə mə dim, ona görə çar pa yı nın
ayaq tə rə fi nə qoy dum. Atam ka ğı za, son ra mə nə bax dı.

58