Page 139 - Design_Isiquro-Son_Layout 1
P. 139

görünürdü. Tüstünün ara sın dan kil sə qüllə si ni, ət ra fın da
          isə şi fer lə örtülü dam la rı görə bil dim; ora da- bu ra da bo ru -
          lar dan ağ tüstü bu rum la rı qal xır dı. Eti raf edim ki, bu mən -
          zə rə hə min an mə ni bir az ümid siz ləş dir di. Әl bət tə, və ziy -
          yə ti mi heç vəch lə ümid siz ad lan dır maq ol maz dı; “Ford ”a
          heç nə ol ma mış dı, sa də cə ben zin qur tar mış dı. Ya rım sa a -
          ta kən də düşə bi lər dim, ora da isə ge cə lə mə yə yer, bir ka -
          nistr ben zin ta par dım. An caq şər qa rı şan da, du man get-
            ge də sıx la şan da tə pə də tək- tən ha daya nıb, uzaq kənd də
          işıq la rın yan ma  ğa baş la dı ğı nı seyr et mək elə də könüla -  O günlərdən qalanlar
          çan de yil di.
             An caq kə dər lən mə yin nə xey ri? İs tə ni lən hal da şər
          qa rış ma mış nə sə bir təd bir görmə mək ax maq lıq olar dı.
          “Ford ”un ya nı na qa yıt dım, bə zi zə ru ri əş ya la rı port fe lə qo -
          yub, güclü işıq sa lan ve lo si ped fə nə ri ni götürə rək, kən də
          enən cı ğı rı ax tar ma ğa get dim. Bağ lı dar va za nı ar xa da qo -
          yub xey li yüksə yə qalx sam da, heç bir cı ğır tap ma dım. Yo -
          xu şun qur tar dı ğı nı, kən din əks tə rə fin də yo lun aşa ğı bu -
          rul du ğu nu an la yıb ye nə ruh dan düşdüm; yar paq la  rın ara -
          sın dan kən din işıq la rı gözə də yir di. Ar tıq onu fi kir lə şir dim
          ki, qa yı dıb ma şın da otu rum, yol dan ki min sə keç mə yi ni
          gözlə yim. An caq in di lər də qa ran lıq düşə cək di, düşündüm
          ki, be lə şə ra it də ma şın sax la ma ğa cəhd et səm, mə ni, çox
          eh ti mal, qul du ra, yol kə sə nə ox şa da bi lər lər. Bun dan baş -
          qa, ba yaq dan bə ri yol dan bir av to mo bil də keç mə miş di;
          ümu miy yət lə, Ta vis tok dan son ra han sı sa bir ma şın la rast -
          laş dı ğım ya dı ma gəl mir di. On da qə ra ra al dım ki, dar va za -
          nın ya nı  na qa yı dıb, düzən lik lə kən də düşüm. Cı ğı rın olub -
          ol ma ma sı nın da ha elə bir fər qi yox du.
             Eni şi düşmək elə də çə tin ol ma dı. Ot laq yer lə ri kən də
          doğ ru sı ra lan mış dı lar, on la rın kə na rı ilə asan ca aşa ğı
          düşmək mümkündür. Bir cə də fə, kən də lap az qa lan da fə -
          nər lə nə qə dər işıq lan dır sam da, qar şı mı kə sən çə pə rin
          ara sın dan qon şu ot laq ye ri nə ke çi di ta pa bil mə dim. Nə ha -
          yət, zor la ke çə bi lə cə yim de şik gördüm, an caq gödək cə -
          min qo lu nu, şal va rı mın man je ti ni çə pə rə iliş di rə si ol dum.
          Әn pi si də, axı rın cı ot laq yer  lə ri nin bə zi si nin əməl li- baş lı

                                                                 139
   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144