Page 310 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 310

Görcö nÿsri antologiyası

                   Gözlәri elә parıldayırdı, elә bil dünyanın әn xoşbәxt adamı
               idi. Gülümsәyir,  soyuqdan ağarmış ayaqlarını yerә vururdu.
                   – Bilirsәn, sәnin nәyin xoşuma gәlir? – qәfil dillәndi.
                   – Nәyim? – maraqla soruşdum.
                   – Arsızlığın, bir dә çox böyük, xeyirxah qәlbin.
                   – Necә yәni arsızlığım? – üzünә tәәccüblә baxdım.
                   – Quru adamlardan zәhlәm gedir, – o, mәnә sarıldı.
                   Az sonra yolumuza davam etdik.
                   Sonra Quram Doçanaşvilidәn söhbәt düşdü. Li etiraf etdi
               ki, gürcü yazıçılarını sәthi tanıyır, amma Doçanaşvili onu
               heyran edib.
                   – Nә yaxşı ki, o kitabı mәnә bağışladın.
                   Revaz İnanişvilinin kitabını da bağışlayacağımı vәd
               elәdim. Li tәsәvvürünә gәtirә bilmirdi ki, gürcü yazıçılarından
               kimsә Doçanaşvili kimi yazsın. Dedim, İnanişvilinin üslubu
               tamamilә başqadır, amma o da Quramtәk “göynәdicidir”. Li
               yeni cә oxuduğu Doçanaşviliyә әmәlli-başlı vurulmuşdu,
               “Vater-po-loo”-nu, “İş”-i, Kejeradzelәr haqqında yazdığı heka -
               yәlәri xatırlayırdı.
                   – Bilirsәn, sәn dә Doçanaşvilinin qәhrәmanlarına oxşayır -
               s an. Onlar kimi yaşamağa vә hәrәkәt etmәyә çalışırsan. Bu
               çox yaxşıdır.
                   – Doğrudan? – düzü, tәәccüblәndim, ancaq hәm dә sevin-
               dim.
                   Li gözlәrimin içinә baxıb tәrәddüdlә dillәndi:
                   – Hә, bunu hiss etdim. Kitabı oxuduqca gözümün qaba -
               ğına sәn gәlirdin.
        310        Әlimi Linin boynuna saldım, xeyli belәcә yol getdik. Bizi
               nә yağış, nә dә soyuq narahat edirdi. Sonra bir “Jiquli” sax -
               ladıb ikimiz dә arxada oturduq. Sürücü içkili idi, hәm dә ya -
               man çox danışırdı. Axırda gülә-gülә bizdәn soruşdu:
                   – Bir-birinizi sevirsiniz?
                   Li bәrkdәn güldü. Sürücüyә sarı әyildim:
                   – Mәn bunun dәlisiyәm, bu isә mәnә gәlmәk istәmir.
                   Li ciddilәşdi:
   305   306   307   308   309   310   311   312   313   314   315