Page 309 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Èrakli Cavaxadze

– Bir dә belә elәmә, – dedim.
– Heç vaxt. Mәndә hәrdәn belә şey olur, – gözlәrini harasa
uzaqlara zillәmişdi. – Bir dә belә elәmәyәcәyәm, söz verirәm.
Yağış yavaş-yavaş şiddәtlәnirdi. Linin barmaqları arasın -
dakı siqaret islanıb söndü. Öz siqaretimi ona uzatdım, siqareti
aldığı mәqamda ilk dәfә:
– Sәn çox gözәlsәn, – dedim.
Güldü, mәnә göz vurub siqareti yola atdı.
– Düzdür, gözәlsәn, mәnsә sәnin sözünә baxdığıma görә
axmağam. Gәrәk maşınla gәlәydik, – öz-özümә dedim.
Qәfildәn ikimiz dә dayandıq.
– Sevirsәn mәni?
Gerçәkdәn hәmin mәqamda belә bir sual gözlәmirdim.
– Gör nә soruşursan, balaca uşaqsan?
– Әlbәttә, uşağam. Vur-tut on doqquz yaşım var, – başını
aşağı salıb çox qәribә, kәdәrli sәslә cavab verdi.
İndi yadıma düşdü ki, Li on doqquz yaşında – qadın
olmasına, gözәlliyinә, davranışına baxmayaraq, cәmi on doq -
quz yaşındadır. İstәdim deyәm ki: “Hәmişә sәnin yanında
olmaq istәyirәm”. Lakin heç nә demәdim. Burnunun ucundan
öpdüm. Sonra da ürәyimdәn keçdi ki, әyilib dizlәrindәn öpüm.
Elә dә elәdim. Әgәr bunu elәmәsәydim, özümü ömrüm boyu
bağışlaya bilmәyәcәkdim. O, bir addım geri çәkilib mәni
ürkәk baxışlarla süzdü.
– Yaxşı ki dizinlә üzümә vurmadın, – istehzayla dillәnib
ayağa qalxdım.
Susdu. Әlini mәnә uzadıb gülümsündü. Qәfildәn: “Yaman
yağır”, – deyib qaçmağa başladı. 309
Çiynindәki gödәkcәdәn bәrk-bәrk yapışmışdı ki, düş -
mәsin. Bir qadın çınqıllı yolda necә yöndәmsiz qaça bilәrsә,
o da o cür yüyürürdü.
Arxasınca qışqırdım:
– Hara qaçırsan? Yıxılarsan! – sonra dalınca götürüldüm.
Liyә çatar-çatmaz yönünü özümә sarı çevirdim.
– Nә olub sәnә, hara qaçırsan?