Page 127 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Rezo ×eyøvili

– Yat, yat...
– Heç vaxt yuxumda akvarium görmәmişәm... – Nelli
üzünü divara çevirib yarıyuxulu soruşdu: – o gәldi?
– Gәldi, gәldi. Yat... – Kote arvadını sakitlәşdirdi.
Üçüncü sәrnişinin hara getdiyini, hardan gәldiyini
bilmirdi. Boylanıb yuxarı baxdı: sәrxoş kişi yatağın kәnarında
uzanmışdı, şalvarı dizinә qәdәr dartılmışdı, köynәyinin yaxası
açıq idi, dәrin yuxuya getmişdi, qatarın ahәnginә uyğun
yırğalana-yırğalana dәrindәn, rahat nәfәs alırdı. Qәribәdir, bu
adam yatağın qırağında necә uzanmışdı, onu yıxılmaqdan
hansı qüvvә saxlayırdı – bax bunu dәrk elәmәk çәtin idi...
Kote oyananda sәhәr çoxdan açılmışdı. Günәş şüaları
pәncәrәdәn içәri boylanırdı, kupe bürkü idi. Yuxarı qatdakı
kiçik çәhrayı çamadan öz yerindә idi. Küncdәn asılmış mavi
plaş da!
Qatar silkәlәndi vә pәrdәnin nikelli tutqacı taqqıltıyla
masanın üstünә düşdü. Kote çәtinliklә onu yerinә bәrkitdi;
tutqacın ucları gah bir, gah da digәr yuvacıqdan çıxırdı. Nelli
qapını arxadan bağlayıb geyinmәyә başladı.
– Daha dözә bilmirәm, halım qalmayıb, – dizlәrini qoşa -
laş dırıb corablarını geyinә-geyinә gileylәndi.
Görünür, üçüncü sәrnişin qadının kupedә geyinmәyini
gözlәyirmiş, çünki Nelli әlindә dәsmal, sabun vә diş fırçası
çıxan kimi başını içәri soxub gecә baş verәnlәrә görә dönә-
dönә üzr istәdi. Sonra döşәyi qatlayıb sakitcә küncdә oturdu.
Fikirli idi, başını aşağı dikmişdi, sonra qıçını qıçının üstünә
aşırıb döymәli әli ilә qapının dәstәyindәn yapışdı; nәfәs
aldıqca burun pәrәlәri titrәyirdi, elә bil külәk üzünә vururdu. 127
Kote sükutu pozub üçüncü sәrnişinlә söhbәtә başladı. Kişi
hәvәssiz, amma dәqiq cavab verirdi. Mәlum oldu ki, atasının
dәfninә gedirmiş, düşәcәyi stansiyanı ötürüb, oradan bir neçә
saat әvvәl, hava işıqlaşmamış keçiblәr.
– Niyә düşmәdiniz? – Kote tәәccüblәndi.
– Gecikdim! – sәrnişin başını buladı.
– Gәrәk yaxın stansiyada düşüb geri qayıdaydınız...