Page 965 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 965

Anar


                Axı Mәdinә burda işlәyirdi. Nә isә mәsul katibin otağına getdim,
            üzrxahlıq elәdim.
                Gecә Mәdinәyә zәng elәyәndә bilirdim nәdәn danışacaq.
                – Bilirsәn, Rüstәm, – onun sәsindә bir canlanma, hәvәs vardı, – bizim
            Seymur bilirsәn neçә mәrd adamdır. Bu gün mәn olmamışam, amma hamı
            danışır ki, müşavirәdә durub mәsul katibi birtәhәr elәyib. Yaş yuyub, quru
            sәrib. Ağzından çıxanı deyib. Bilirsәn, hamı bundan danışır. Axı hәlә indiyә
            kimi onun bir sözünü iki elәyәn olmayıb. Özü dә bu qәdәr adamın içindә
            kişini biabır elәyәsәn.
                – Bilirәm, – dedim, – bu tipdә adamları mәn yaxşı tanıyıram. İclaslarda
            alovlu nitqlәr deyirlәr, adamların içindә basıb-kәsirlәr, amma sonra tәklikdә
            keçib üzr istәyirlәr. Yәqin, sәnin Seymurun da iclasdan çıxıb gedib o kişinin
            yanına, şahidsiz-zadsız yıxılıb ayağına, başlayıb yalvarmağa.
                O, kәdәrli sәslә:                                                  389
                – Axı belә niyә danışırsan? – dedi. – Niyә sәn onu sevmirsәn?
                – Ona görә ki, sәn onu sevirsәn. Mәn dә sәni sevirәm.
                – Çox gözәl. Hamımız bir-birimizi sevәk dә.
                – Әlbәttә, sәn zarafat elә. Bәla ondadır ki, onunla sәn görüşürsәn,
            üzbәüz danışırsan, kinoya gedirsәn.
                – Kinoya? Nә bilirsәn ki, onunla kinoya gedirәm.
                – Niyә dә getmәyәsәn?
                – O güldü. Görünür, bu fikir ona xoş idi.
                – Mәnimlә isә ancaq telefonla әlaqә saxlayırsan.
                – Axı biz sәninlә danışmışdıq.
                – Sәn mәnim haqqımda ona bir şey demisәn?
                – Nә danışırsan? Mәn bu barәdә heç kimә, heç vaxt bir kәlmә dә
            demәyәcәyәm. Mәnimçün bu, necә deyim, – o bir an susdu, söz axtardı, –
            müqәddәs bir şeydir.
                Sәhәrisi günü biz onunla kinoya getmişdik. Film sınaqçı pilotlar
            haqqında idi vә Mәdinә qәhәrlәnmişdi. Bәlkә, buna görә onda qәlbini
            boşaltmaq ehtiyacı vardı vә biz bulvarla evә qayıdarkәn o mәnә hәlak olmuş
            әrindәn danışırdı.
                Deyirdi ki, bizim bütün ömrümüz göydә keçdi. Göydә tanış olduq. O
            pilot idi, mәn adicә sәrnişin.
                Sonra mәn stüardessa işlәmәyә başladım ki, hәmişә onunla olum.
            Evlәndik. Bakıdan – Moskvaya, Moskvadan – Bakıya uçurduq vә tәyyarәdә
            xәlvәt guşә tapıb öpüşürdük.
                Sonra boynuma uşaq düşdü, mәzuniyyәtә çıxdım. Axırıncı dәfә onu
            trapa qәdәr ötürdüm.
   960   961   962   963   964   965   966   967   968   969   970