Page 766 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 766

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû


                        Qoca әvvәl elә güman etdi ki, bu qız elә-belә yoldan keçәndir. Lakin
                    son ra gördü ki, oğlan çevrilib ona nә isә dedi vә qız gözәl, ağ dişlәrini
                    göstәrib gülümsәdi.
                        Qoca daha baxmadı... Damı qırlayıb qurtarandan sonra tәlәsmәdәn
                    düşüb onların yanına gәldi. Oğlan qızı göstәrәrәk:
                        – Usta, tanış ol, – dedi.
                        Qız qocaya yaxınlaşdı, altdan-yuxarı ona baxıb әlini uzatdı. Qoca onun
                    balaca, tәmiz әlini әzәcәyindәn qorxurmuş kimi astaca sıxdı. Qız gülüm -
                    sәyәrәk adını dedi.
                        Qoca qәlyanını çıxardıb odluğunu tәmizlәyә-tәmizlәyә qızdan soruşdu:
                        – Harada işlәyirsәn?
                        – Tәzә tikilәn kinostudiya binasında, – deyә oğlan qızın әvәzindә cavab
                    verdi, – elә işdәn birbaşa bura gәlib.
                        Qız isә yenә әllәri arxasında qocaya baxaraq biaram gülümsәyir vә
              190   sanki onun daha nә deyәcәyәni gözlәyirdi.
                        Lakin qoca daha heç nә soruşmadı. Oğlan pencәyini götürәrәk:
                        – Yaxşı, usta, – dedi, – tay bir işin yoxdursa, biz gedәk.
                        – Gedin.
                        Oğlan tәrәddüd içindә ona daha nә isә demәk istәdi, lakin heç nә
                    demәyәrәk, geri dönüb qızla birlikdә getdi.
                        – Rәşid! – deyә qoca arxadan sәslәndi vә oğlan geri çevrildikdә, әli ilә
                    yaxınlaşmasını işarә elәdi.
                        Qoca cibindәn bir üçlük çıxarıb xәlvәtcә oğlana verdi.
                        Oğlan qara gözlәri ilә gülümsәyәrәk soruşdu:
                        – Bәyәm almısan?
                        – Yox, hәlә almamışam.
                        – Sağ ol.
                        Oğlan çevrilib yüyürәrәk qıza çatdı.
                        Bundan sonra hәr gün işin axırında, saçlarına qırmızı lent bağlamış o
                    qız gәlir vә oğlanla gedirdi... Qoca, oğlandan heç nә soruşmurdu. “Lazım
                    olanda özü danışacaq.”
                        ... Lakin bu qız peyda olandan bәri qoca tamam bir xәyal alәminә
                    dalmışdı. O, demәk olar ki, hәr gün şagirdinә necә toy edәcәyi, sonra әgәr
                    oğlanları olarsa, ona usta Qaranın adım qoyacağı barәdә düşünürdü. Hәr
                    gün, bu gәlәcәk gәnc ailә bütün aydınlığı ilә qocanın gözlәri qarşısında
                    canlanırdı. O, bu mәhәllәdәki evlәrin qırını tәzәlәyәndәn sonra nә qәdәr
                    pulları olacağını dәfәlәrlә haqq-hesab edir, toy üçün alacağı şeylәri bir-bir
                    gözünün qabağına gәtirirdi.
                        Oğlanın xәbәri olmadan qoca tәmir idarәsindәn әlavә sifarişlәr qәbul
                    edirdi... Lakin bir istirahәt günü onun heç gözlәmәdiyi bir әhvalat oldu.
   761   762   763   764   765   766   767   768   769   770   771