Page 769 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Èëyas ßôÿndiyev

– Siz dә sağ olun.
Onlar qapıdan çıxarkәn, birdәn qız geri dönüb qocaya yaxınlaşdı vә
onun qollarından tutaraq, ayaqlarının ucunda qalxıb cod saqqallı üzündәn
öpdü. Sonra bahar külәyitәk otaqdan çıxdı.
... Qoca bir neçә saniyә durduğu yerdә dayandı. Otağın yarıqaranlığı
içindә o, çox sakit vә qәdd-qamәtli görünürdü. Qoca birdәn sanki nәyi isә
xatır layaraq, başını qaldırıb pәncәrәdәn bayıra baxdı. Onlar çoxdan get miş -
dilәr.
Qoca tәlәsmәdәn qәlyanını çıxarıb doldurdu, odladı. Onun üzündә
bayaqkı mehribanlıqdan әsәr-әlamәt yox idi. Kepkasını götürüb başına
qoydu, otaqdan çıxdı.
O, ağır addımlarla gedirdi.
O, hәmişә istirahәt günlәri qırçıların yığıldığı bağa tәrәf gedirdi.
Yaz günәşi gömgöy sәmanın sonsuzluğu içindә yüksәlir, aşağılarda isә 193
akademiya binasının zәr naxışlan qızıl kimi parıldayırdı. O, sabah
qırlayacağı damlar haqqında düşünәrәk gedirdi.
O, hәyatın – böyük vә qüdrәtli hәyatın qanununu hiss edәrәk ağır
addımlarla gedirdi.