Page 764 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 764

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû


                        – Sәnә dә gәtirimmi?
                        – Yox. Mәn susamamışam.
                        Oğlan çevrilib sürәtlә getdikcә qoca arxadan sәslәndi:
                        – Buzlu içmә. Boğazın tәzә yaxşı olub.

                                                     ***
                        Oğlan aşağıda vedrәlәri, әriyib maye halına gәlmiş qırla doldurur, qoca
                    isә onları çәkib damın üstünә tökürdü.
                        ... Artıq günәş qürubda idi, dam isә hәlә qırlanıb qurtarmamışdı. Qoca
                    boşalmış vedrәni aşağı buraxaraq, şalvarının qabaq cibindәn qәdim iri
                    saatını çıxarıb baxdı. Yeddi tamama on beş dәqiqә qalmışdı. Bir saat da
                    işlәsәlәr, qurtararlar.
                        Lakin qoca damın kәnarına yaxınlaşıb, aşağıda vedrәni götürәn oğlana
                    xitabәn:
              188       – Doldurma, – dedi. – Bәsdir, qalanını sabah elәyәrik. Qolum ağrıyır.
                        Qoca ürәyindәki incә hisslәri dilinә gәtirmәyi sevmirdi. Qoca oğlanın
                    sifәtindәki qayğını dәrhal necә bir sevincin әvәz elәdiyini vә onun vedrәni
                    yerә qoyub, brezent pencәyini necә cәld götürdüyünü gördü.
                        Qocaya başqa şey dә lazım deyildi.
                        – Daha mәnimlә ayrı işin yoxdur ki, – deyә oğlan altdan-yuxan
                    qışqırdı.
                        Qoca sakit sәslә cavab verdi:
                        – Yoxdur.
                        – Onda mәn getdim. Sәhәr tezdәn buradayam.
                        Oğlanın axırıncı sözlәri demәsi ilә tini burulub gözdәn itmәsi bir oldu.
                        ...Lakin qoca damı bu gün mütlәq qırlayıb qurtaracaqları barәdә ev
                    yiyәsinә söz vermişdi (o, heç vaxt yalan danışmamışdı). O, tәlәsmәdәn,
                    nәrdivanla enib qır qazanının yanıma gәldi. Vedrәlәrin ikisini dә doldurdu,
                    tәkrar dama qalxdı. Sonra vedrәlәri yuxarı çәkdi. O, bu minvalla işlәyәrәk,
                    çıraqlar yananda damı tamam qırlayıb qurtardı.
                        ...Qoca qәlyanı damağında, ağır addımlarla sahilә çatıb oleandr kolları
                    arasındakı skamyaların birindә oturdu. Sahil adamla dolu idi. Lakin qoca
                    dәnizә baxırdı. İri, çıraqban gәmilәr limanda lövbәr salıb dayanmışdı. Bir
                    dәstә gәnc oğlan, qız tәkadamlıq qayıqlarda avar çәkәrәk ötüşürdü. Uzaqda
                    mayaklar yanıb-sönürdü. Dәniz isә asta-asta yırğalanırdı. Dәnizin bu
                    tәrpәnişindә hәr şeyә qarşı bir biganәlik var idi vә qoca hәmişә bu mәğrur
                    biganәliyi hiss edirdi.
                        Qoca iki dәfә daha qәlyanını doldurub çәkәndәn sonra qalxdı. Onun
                    yolu bayaq damına qır basdıqları evin yanından idi. O, bu evin küçәyә baxan
                    pәncәrәsi qarşısından keçәndә tül pәrdә arxasından içәrini gördü. İri elektrik
   759   760   761   762   763   764   765   766   767   768   769