Page 695 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 695

Cÿfÿr Cabbarlû


            işlәyәn, özünü zәhәrli qazların, ölümün qara ağzına atan işçi, indi öz bacarıq
            vә talantını göstәrmәyә imkan tapmış, indi ixtiraçı olmuş, Amerikaya
            getmişdir.
                – Arvadınızı da tapmadınız?
                –  Yox, arvadım vә balaca bacım haqqında kimsә bir şey bilmir.
            Arvadımın sağlığı haqqında yazmışdılar. Bacım isә, yәqin ki, acından mәhv
            olub getmişdir...
                – Siz indi tәlәbәsinizmi?
                – Bitirmişәm. Mәn mühәndisәm, maşın inşaatı mühәndisi.
                Qapı döyüldü.
                – Girin, – dedim. Müsahibim papiros çәkmәyә hazırlaşaraq,
            portsiqarını әlindә tutmuşdu. Qapı açıldı. Firuzә ağ, tәmiz doktor xalatında
            içәriyә girdi.
                – Alәtlәri şkafa qoyub bağladım. Gedirәm. Bu gün Aslan konserva-   119
            toriyada çıxış edәcәk. Mәnim üçün bilet gәtirmişdir. İndi Züleyxa da,
            Balaxanım xala da gәlәcәk.
                Müsahibim Firuzәyә çox diqqәtlә baxırdı. Lakin o, hәlә qızın yalnız
            arxasını görürdü. Buna baxmayaraq, Mәmmәd onu görmәk vә sәsini
            eşitmәk üçün sehrkar bir qüvvә ilә yerindәn qalxır vә boylanırdı. O, pa-
            pirosu әlindәn saldı vә әyilib götürmәk istәrkәn belә, Firuzәdәn gözlәrini
            ayıra bilmәdiyi üçün әlindәki papirosları da dağıtdı.
                Züleyxa vә Balaxanım adını eşidәr-eşitmәz papirosları yerә qoyub
            dikәldi. Mәn ona diqqәt edirdim. Mәnә baxıb Firuzә dә döndü vә mәnim
            baxdığım cәhәtә baxdı. Müsahibim indi onu tamamilә görürdü. O,
            anlaşılmaz bir duyğu ilә titrәyirdi. Döş qәfәsi hava ilә dolu olduğu halda,
            nәfәs belә çәkmirdi. Kişilәrә qarşı hәmişә laqeyd olan Firuzә, nәdәnsә ona
            tәrәf döndü. Mәn onun da hәyәcanlar keçirdiyini hiss etdim. Mәmmәd sözә
            başlarkәn, mәn onun üzünü görmürdüm. Gözüm Firuzәdә idi. Mәn yalnız
            Mәmmәdin yumşaq vә hәyәcandan titrәyәn sәsini eşitdim. O, yalnız bir söz
            deyә bildi:
                – Firuzә!
                Ona baxarkәn, mәnә elә gәldi ki, bu saat Firuzәnin üzәrinә atılacaq,
            onu qucaqlayacaq vә öpәcәk. Bu hal mәnә çox qәribә gәldi, çünki Firuzә
            dә buna mail idi. Qız cәld mәnә baxdı. Qara gözlәrindә qığılcım parlayırdı.
            Firuzә heç dә onu qucaqlamaq istәyәn bir gәnc mühәndisdәn uzaqlaşmaq
            fikrindә deyildi. Gәnc mühәndis onu qucaqlamaq üçün bir addım irәlilәdi,
            lakin sonra, nәdәnsә, dayandı; rәngi qaçdı, od kimi yanan al yanaqları
            getdikcә ağarmağa başladı. Yanan gözlәrinin parıltısı yox oldu, gözlәri
   690   691   692   693   694   695   696   697   698   699   700