Page 1116 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 1116

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû


                        Bizim artıq xeyli yaşımız vardı.
                        Hәrdәn bu mәnzәrәyә, içindә itdiyimiz laqeyd insan selindәn Qulyanın
                    gözü ilә baxmağa çalışırdım vә Serafimov Posaddakı keçmiş iş yoldaş -
                    larımızın “Petrovna” çağır dığı, içәndә qәflәtәn ağıllı fikirlәr söylәyәn
                    qadının sözlәri yadıma düşürdü: “Rus adamı otuz yaşına qәdәr hәyatını
                    yaşayıb qurtarır. Sonrasını tanrı verәr dә, vermәz dә...” Son rasını Petrovna
                    hәyati misallarla izah edirdi. Onun fәlsә fәsinin qәhrәmanlarının hamısı gәnc
                    yaşlarında bu dünyadan köçmüş insanlardı. Mәn, tәbii ki, onları tanımırdım.
                        Amma bu dünyada yalnız yeyib-içib kef elәmәk üçün on beş ilin,
                    hәqiqәtәn dә, az olmaması Petrovnanın rәvan, eks-müәllimә nitqindә xeyli
                    inandırıcı sәslәnirdi.
                        Moskva üzdә Petrovnanın deyil, öz mәntiqi ilә yaşasa da, mahiyyәt
                    etibarilә kef, әylәncә, rahat vә dәbdәbәli hәyat dalğasının nәhәngliyi ilә ona
              540   daxil olan hәr kәsi dәrhal nokaut elәyirdi.
                        Şәhәri ilk dәfә belә yaxından görәn, onun sәsini eşidәn, iyini, hәnirini
                    duyan uşaqlar arabir öz aralarında qısaca pıçıldaşıb, әtrafdakı zәngin
                    mәnzәrәdәn nәyisә seçir vә sanki sonradan hәr hansı bir qiymәt vermәk
                    üçün onu şәrhsiz-filansız öz yaddaşlarına yazırdılar.
                        Şәrhi mәn vermәyә çalışırdım, onlar mәnim dediklә ri mә emosiyasız
                    qulaq asırdılar.
                        Mәn bunu başa düşürdüm. Ona görә dә öz optimist ata vә mәlumatlı
                    gid borcumu imkanım çatan qәdәr vicdanla yerinә yetirmәyә çalışırdım.
                        Rusiya üçün dә әn qızmar ay sayılan avqust yarıdan keç mişdi, ancaq
                    isti deyildi.
                        Günәş sanki bu şәhәr haqqında uydurulmuş әfsanәlәrә mәhәl qoy-
                    madan başqa mәmlәkәtlәrin daha önәmli pay taxtlarını isitmәklә mәşğul idi.
                        Bununla belә, biz әynimizdәn soyunduğumuz jempr vә gödәkcә -
                    lәrimizi qolumuzun üstündә saxlamışdıq.
                        Seyrәk, uca buludların donub qaldığı bozumtul sәma altında yamyaşıl
                    Moskva yayının sәrxoş adamsayağı gözlә nilmәdәn soyuya bilәcәk nәfәsi
                    vә şıdırğı yay leysanları mәnә yaxşı tanış idi.
                        Adәtәn, bu leysanlardan çәtirlә dә qorunmaq mümkün olmurdu vә
                    yağışdan sonra xiyabanlarda çiçәk әtri verәn hava bal dadırdı. Burada hәr
                    fәsilә aid adamın ayrıca geyim dәstinin olmasının vacibliyini mәn tәlәbә -
                    liyin ilk ilindәcә görmüşdüm vә xeyli çәtinliklәrlә dә olsa, buna yalnız
                    tәlәbәlik dövrünün ortalarında müәyyәn qәdәr nail ola bilmişdim.
                        Bütün ölkә alıcılarının hәsrәtindә olduğu Moskva mağazalarında ay-
                    larla axtardığımız, tapanda da sonsuz növbәlәrin qırğınından birtәhәr
   1111   1112   1113   1114   1115   1116   1117   1118   1119   1120   1121